Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

choruję sobie na grypę
je się miód
pije herbatkę z opuncją

zamykam głowę w poduszkę
ucho ocalałe od zgiełku
gorzeje
cisza - piszczy
piiiiiiiiiiiiiii

jaśnię

jaśnie babcia jesień
stara kobieta w czapce czerwonej
łazi łazi

pryska deszczem dzień
cały szary prawie
przybrany w kolorowe wstęgi
układane w pejzaż
z wyleniałych drzew

ludzie ulice głaszczą stopami
li tylko liść jednak
jest ulicy dotykiem





Opublikowano

od "jaśnię" wiersz jest uroczy :) a wers "pryska deszczem dzień" to kilka razy sobie przeczytalam nim przeszłam do następnych :)
Pięknie opisałeś jesień.
No a początek...no cóż....grypa.. :)

zdrówka życzę!
Natalia

Opublikowano

Podoba mi sie ta część, pierwsza wydaje mi sie nieistotna, ale to moje zdanie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


w końcu ktoś o jesieni szarej i wyleniałej, a nie tej złotej

raczej ludzie, mokrych liści nie słychać :)
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kobierzec : z dziwnymi znakami; z trawą, kwiatami; zroszony, szmaragdowy; obłożony przyjaznym puchem…   Jestem na dywanie u mistrza.  
    • Iniu, debil: ibisa wasi bili - beduini.  
    • @Marek.zak1 Dziękuję. To mocna  nadzieja na to, że koniec może być powrotem, a nie unicestwieniem. Pozdrawiam ciepło. @Amber Dziękuję za te słowa – to dla mnie ważne, że wiersz wywołał emocje. Pozdrawiam serdecznie. @Alicja_Wysocka Dziękuję za troskę i ciepłe słowa. Smętek bywa częścią pisania – czasem trzeba go wypuścić na papier, żeby się od niego uwolnić. Ściskam mocno. @Robert Witold Gorzkowski Masz rację – ten czas roku szczególnie skłania do takich myśli. Może dlatego piszemy o przemijaniu – żeby je zrozumieć, oswoić. Dziękuję za te słowa. Pozdrawiam serdecznie @andrew Jakie piękne słowa... Dziękuję za tę poetycką odpowiedź. To prawda – pamięć i zaduma tworzą tę szczególną bliskość, która wykracza poza czas. Pozdrawiam ciepło @Annna2 Dziękuję za te słowa pełne nadziei. To piękna myśl – że coś w nas pozostaje, że nie wszystko gaśnie. Pozdrawiam  @KOBIETA Dziękuję! Tak, może masz rację – powrót i początek mogą być tym samym. Koniec jednego jako początek czegoś nowego, niepoznanego. Lubię tę interpretację. Pozdrawiam @lena2_ Bardzo dziękuję. Tak, chciałam, żeby ten wiersz niósł nadzieję – że w ciemności i ciszy jest coś więcej niż unicestwianie. Że "powrót" to obietnica, nie pustka. Pozdrawiam @Wochen@Waldemar_Talar_Talar@Simon TracySerdecznie dziękuję! 
    • Ali pupil... Owcę baca maca - bęc: woli pupila.  
    • ,,Coś było, coś odeszło, Pozostało coś" (William Wharton) Nic nie słyszę choćby jednym uchem milczenie kłuje w sercu jak ciernie tak bardzo i tak niemiłosiernie bolą słowa niedopowiedziane nic nie pisz nie dzwoń jedno słowo nie rozprasza obojętną na wszystko ciszę jak łatwo niektóre myśli przychodzą pozostały wiersze niedokończone otwieram księgi życia czyste strony coś jeszcze pewnie nieraz napiszę dopóki jestem i na drodze zostanę jeszcze się nowe strofy narodzą a potem zniknę w jesiennej mgle na bardzo poranionych skrzydłach z nadziei obnażony nieśmiertelnym duchem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...