sterowiec

co to znaczy znac sie na poezji? tak mowi ignorant :) pozdrawiam

cztery pierwsze linijki sa najlepsze, reszta zwyczajna, jakbym swoja zone slyszal w przedpokoju :) pozdrawiam

kolejny wiersz z cyklu : "cos napisalam", nic nie kapuje, to prawdziwa poezja nowoczesna pelna gebą, to wiersz o raku płuc? pozdrawiam [sub]Tekst był edytowany przez sterowiec dnia 27-09-2003 17:47.[/sub]

Obrażanie innych czytelników. / Brak przeprosin. / Punkt 5F regulaminu www.poezja.org - tj. komentujemy wiersz, nie wolno w jakikolwiek sposób obrażać autora/innych komentujących. Ciągłe prośby o pisanie na temat również nie skutkują. Bardzo mi przykro, ale Pan sterowiec pomylił adresy.

widze jesienny klimat zapanowal na poezji wiersz mi sie podobal choc przydlugi a przez to traci moc pozdrawiam

nie za bardzo do mnie to trafia, moze to kwestaia grypy? pozdrawiam

ja tylko w drobnej kwestii formalnej, chyba w "okrąg" koleżanke rozpisali :) pozdrawiam

jak pusta do polowy szkalnka? tak to drzmi odwrotnie? ;) pozdrawiam

myślisz poza tym stołem nic nie ma szklanka jest pusta wzrok pusty jak szklanka trzymasz ją w palcach z trudem z mozołem masz jeszcze w pamięci te łowickie chusty te krzepkie biodra kobiet co nosiły zielone gałązki brązowego chrustu nic już nie ma masz rację nic już nie wypełni źrenic dawnym blaskiem

hmm....pomarudzic zawsze mozna, ja lubie przynajmniej, nie kazdy wiersz musi byc jak stos :) pozdrawiam, ps.:widze ze nie lubi pani banalow, ale nalezaloby oddac im choc czesc naleznej im wdziecznosci, banaly to oaza spokoju

był "zły edi", "małysz" teraz jest "Anetka", kiedy bedzie o mnie? pozdrawiam, po takich wierszach mnie mdli

no, pierwszy wiersz ktory zrobil na mnie duze wrazenie, gratuluje smaku pozdrawiam

dzieki serdeczne za komentarze, tym wierszem, bo bezsprzecznie jest to wiersz, chcialem tylko powiedziec , ze poezja jest, byla i bedzie podparta szczegolnie charakterystyczna dla niej symbolika, a ze wiele juz bylo o slonca zachodach, milosci, wiosnie i jesieni? po co to pisalem? bedzie jeszcze wiecej, bo to sa symbole poezji, a pisalem refleksyjnie, taka refleksja mnie naszla, ot i cala tajemnica pozdrawiam

chyba tak, ale nie jestem tego pewien, wszak infantylnosc jest poteznym narzedziem ironii pozdrawiam

nie....lubie ironie, swiatu sie ona nalezy jak psu zupa, ale ten wiersz... nie wiem, ma cos w sobie co mnie odrzuca,...nie potrafie uzasadnic pozdrawiam

lubie twoje wiersze ale ten pomine milczeniem pozdrawiam

dziekuje wszystkim, wiersz jest bardzo kontrowersyjny, depczac swietosci (w naszym przekonaniu falszywe) mozemy sie pomylic pozdrawiam

musi ale nie chodzi tu o logicznosc poezji ale raczej o logike jej przekazu, i tak beda w poezji symbole , ktorym zaprzeczenie bedzie zakrawalo na glupote, nie da sie zaprzeczyc dogmatom pozdrawiam [sub]Tekst był edytowany przez sterowiec dnia 26-09-2003 16:30.[/sub]

droga aneto, widze ze odebralas moj wiersz nieco inaczej niz ja sam, mowi o tym twoja interpretacja, ja odbieram go nie jako liryczna opowiesc o tesknocie ludzkiej za niepoznanym, dla mnie to wiersz o zabijaniu marzen i mitow przez poznanie wlasnie, o ostatnich redutach ktore jeszcze nie zostaly odkryte, a przez to trwaja wciaż i wciaż i niezmiennie w naszych umyslach jako symbole, czy nie uwazasz ze po ostanich wizytach sondy na marsie jego mistyka nieco podupadla? pozdrawiam :)

nisko tak nisko nad horyzontem przyświecasz czerwoną tarczą jaskrawym gontem drogę wskazujesz podniecasz ileż istnień by dało życie przeszłość swoją by stopą stanąć na skale twej śliskiej by w piachu czerwonym zanurzyć zniszczyć marzenie by mit twój zburzyć zapomnieć na pohybel! krzycząc gardłowo ostatnie wydać tchnienie

jesli mozna, bardzo mnie zaciekawil ten tekst, nie wiem czy sie dobrze domyslam intencji autora, moge prosic o podpowiedz, ja wiem ze kazdy odbiera na swoj sposob ale tutaj akurat bardzo mnie intencje autora ciekawia pozdrawiam

to piosenka kapeli z nurtu underground? takie sprawia wrażenie... nie moj klimat, wyrosłem pozdrawiam

rym zbyt prosty? po co rytm? treść? nieważne wszak i tak cię poeto za to nie ozłocą wszak i tak będziesz bronił jak zwierz miotał ślinę wszak i tak przyjmiesz swoją i nie swoją winę wszak i tak kartka jeno jeno zwykłe pióro wieczne i uparcie podąża ku chmurom ku miłości ku słońca wschodom i zachodom jesieni i wiośnie i bezkresnym wodom i tak już będzie taka jest natura poezji co się rodzi w sercu by żyć wiecznie w chmurach

nie wiem tylko czy chcac pokazac , roznorodnosc interpretacji znaczen posluzyl sie pan odpowiednim przekazem, to raczej opowiesc instruktazowa dla dzieci aby latwiej im bylo zrozumiec problem pozdrawiam [sub]Tekst był edytowany przez sterowiec dnia 24-09-2003 20:20.[/sub]

...brak komentarza... [sub]Tekst był edytowany przez Adam Szadkowski dnia 24-09-2003 20:18.[/sub]