Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Fizycznie

Wędrowiec.1984
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Wędrowiec.1984

Wędrowiec.1984

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Fizycznie

 

A jednak ekscytacja wciąż się nie poddaje;
Och, skarbie, jeszcze troszkę. Pozwól jej prowadzić,
Niech wzdycha coraz głośniej. Tyle przecież razy
Kontrolę przejmowała nad spragnionym ciałem.

 

Wystarczy… Lubię z tobą droczyć się, kochanie;
Czy mogę w niepewności dzisiaj cię zostawić?
Bo widzisz, prawdę mówiąc, życzę sobie, abyś
Niepewność przemieniała w ciągłe pożądanie.

 

Spojrzenie… Jakże błaga żeby nie przerywać;
Czy długo według ciebie już się naczekało?
Jak można tak perfidnie rozkosz powstrzymywać,

 

Gdy oczy niepokorne znów się domagają?
Uwielbiam ten cudowny i nieznośny grymas;
Spokojnie, noc zapewne przegrymasisz całą.
 

---

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
14

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Sreberko

      Przez violetta · Opublikowano

      @Rafael Marius kariery nie zrobiłeś, ja podobnie:) życie przeleciało szybko:)
    • iwonaroma
      Życiu nie odmówię

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Tak trzymać

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      :)  
    • Rafael Marius
      Sreberko

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Również podobnie do mnie. Niestety nic z tego nie doczekało dorosłości.
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Sara Teasdale - Wiosenny Deszcz (Spring Rain)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Myślałam, że nie pamiętam, Lecz wróciło do mnie raz jeszcze, Dziś wieczór, z pierwszą burzą wiosny I ulewnym deszczem.   Przypomniałam sobie ciemną bramę Gdzie staliśmy, gdy burza szalała, Grzmot wstrząsał ziemią, A błyskawica po niebie bazgrała.   Autobusy mijały nas rozkołysane, Bo w rzekę deszczu ulica się zmieniła. W małe złote fale rozpryśnięta W kręgach światła lamp lśniła.   Wśród wiosennej ulewy i błyskawic Me serce dziko i radośnie biło; Twe oczy więcej mi wtedy powiedziały, Niż twoim ustom się zdarzyło. . . .   Myślałam, że nie pamiętam, Lecz wróciło do mnie raz jeszcze, Dziś wieczór, z pierwszą burzą wiosny I ulewnym deszczem.   I Sara: I thought I had forgotten, But it all came back again To-night with the first spring thunder In a rush of rain.   I remembered a darkened doorway Where we stood while the storm swept by, Thunder gripping the earth And lightning scrawled on the sky.   The passing motor buses swayed, For the street was a river of rain, Lashed into little golden waves In the lamp light's stain.   With the wild spring rain and thunder My heart was wild and gay; Your eyes said more to me that night Than your lips would ever say. . . .   I thought I had forgotten, But it all came back again To-night with the first spring thunder In a rush of rain.
    • iwonaroma
      ludzie mole

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @violetta ;) zgadza się:) Dzięki     

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...