Ogólnopolska epidemia bezsensu

[Tommy Angelo]

Czuję, że 

 

Światło gubi się w pryzmacie 
Nie rzucając już na ścianę kolorowej tęczy
Że świat ostatnio zestarzał się
Zostawiając po sobie obraz nędzy

 

Czuję, że

 

Dotyk przestał nas łaskotać momentami
I głaskać po włosach tak czule jak kiedyś 
Że słowa pogubiły się między wersami
Nie rozpoznając własnego pisma

 

Czuję, że

 

Miraże nie mają nam nic do pokazania 
Ani sprawiedliwość do udowodnienia
Że iluzja przestała już kłamać
Bo w rzeczywistość się zmienia

 

Czuję, że 

 

Spokój stał się cholerykiem  
A powietrze dusi się pod ciężarem
Że betonowe oazy zburzyły się 
Jak niewinne domki z zapałek

 

Edytowane 17 Października przez Tommy Angelo (wyświetl historię edycji)

[UtratabezStraty]

Pierwsze moje skojarzenie z powyższym wierszem to wiersz "Abecadło z pieca spadło..." ... .

Edytowane 17 Października przez UtratabezStraty (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

Całkiem ciekawie :)

 

[Tommy Angelo]

@iwonaroma A dziękuję. Doceniam to bardzo. Tym bardziej, że musiały lata upłynąć, abym mógł znaleźć swój styl i nabrać gustu oraz maniery.

[violetta]

Ciekawe, AI bardziej namiesza, okłamie. Gdzieś głębi wynurzamy się.