Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz A wiewiórka z jakiego miasta? Kiedyś i chyba tutaj na forum jest taki tekst, że porównałem wiewiórki, żartobliwie co zaznaczam, do kobiet. No taki tekścik. I oczywiście mi się oberwało, no bo jak to kobieta wiewiórką? Co za seksizm. Co za chamstwo. Co za szowinizm. Co za ordynaria... I nie pomogły wcale tłumaczenia, że świat zwierząt mam na ogół za dużo lepszy od ludzi... I z tą stolicą też mi się może zaraz oberwać, spokojna głowa... 

Opublikowano

To ja tak zapodam może nieco z innego worka (albo beczki, jak kto woli), jak to mówio, ni z gruszki, ni z pietruszki:

 

Kto wie, co jest stolicą Australii?

 

No, ale tak szczerze, bez grzania od razu Googla i przeglądania map :)

 

No i nie wiem, mam pozdrawiać czyli też nie...

 

a niech tam...

 

Pozdrawiam :)

 

Panie i Panów :)

Opublikowano

@Sylwester_Lasota Mam tylko małą nadzieję, że w ten zawaluowany sposób kolega nie wysyła mnie do Sydney. Wieść niesie, że to kiedyś była brytyjska kolonia karna ;) No ale tam się dużo ostatnio zmieniło :) W sumie też wszystkich poetów i poetki, satyryków i nie satyryków niniejszym pozdrawiam :)

Opublikowano

@Leszczym Warszawa urbanistycznie porażka. Chociaż komunikacja miejska , moim zdaniem, bardzo dobra. Warszawy jako siły patriotyzmu , polskiego ducha zastąpić się nie da. W tym tonie , nawet ta chaotyczna zabudowa i ludność napływowa są wynikiem i znakiem bogatej historii miasta i Polski.

ps.

pisząc o bogactwie ... rok 1944, Niemcy wywożą z Warszawy 45 tysięcy wagonów towarowych ! Mogą więc mieć teraz niemieckie metropolie.

 

ps 2.

przepraszam, że wykorzystałem Twój wiersz w zamyśle lekki do tak trudnych tematów. Każdy ma swój własny sen o Warszawie.

Opublikowano

@Stracony Tak, każdy ma swój własny sen o Warszawie. Prawda to. Ja widziałbym w niej miejsce bardziej do życia i mniej zaangażowane... i faktycznie mniej przeambicjonowane... i wolniejsze... i bardziej miejscem do życia, a nie do zapierdalania... Ale choć sen ma akurat każdy własny na temat, są sny z kategorii bardzo trudnych do spełnienia...  I niestety żaden tekst tutaj może obawiam się nie pomóc...

Opublikowano

@Leszczym Jeśli chodzi o miejsce wolniejsze ,to może Toruń spełniłby Twoje oczekiwania. To moje miasto. Lubię zatopić się w ciągłości historycznej jakiegoś miejsca. Czuję jego energię. Lubię też atmosferę tutejszych kościołów. Czego mi brakuje ,to perspektywy, horyzontu. Nie mogę wodzić wzrokiem w bezkres, to mi przeszkadza.

Pozdrawiam

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...