latami przywykłam w cierpieniu
nie mam nic
przyjmij mnie do ciała
zgaśnie burza wykrzywiająca stawy
zostanę tu mumia torfowa*
bez grobowego daru
w zimnym kwaśnym trzęsawisku
byle bliżej ciebie
weź ciepło
poczekam
trudno sprzeciwić duchy starej wiary
w szeroko otwartych oczach
docierasz
do końca
mnie
* w epoce żelaza, ludzka ofiara, która pozostawała w świecie materialnym.
latami przywykłam w cierpieniu
nie mam nic
przyjmij mnie do ciała
zgaśnie burza wykrzywiająca stawy
zostanę tu mumia torfowa*
bez grobowego daru
w zimnym kwaśnym trzęsawisku
byle bliżej ciebie
weź ciepło
poczekam
trudno sprzeciwić duchy starej wiary
w szeroko otwartych oczach
docierasz
do końca
mnie
* w epoce żelaza, ludzka ofiara, która pozostawała w świecie materialnym.
latami przywykłam w cierpieniu
nie mam nic
przyjmij mnie do ciała
zgaśnie burza wykrzywiająca stawy
zostanę tu mumia torfowa
bez grobowego daru
w zimnym kwaśnym trzęsawisku
byle bliżej ciebie
weź ciepło
poczekam
trudno sprzeciwić duchy starej wiary
w szeroko otwartych oczach
docierasz
do końca
mnie
latami przywykłam w cierpieniu
nie mam nic
przyjmij mnie do ciała
zgaśnie burza wykrzywiająca stawy
zostanę tu mumia torfowa
bez grobowego daru
w zimnym kwaśnym trzęsawisku
byle bliżej ciebie
weź ciepło
poczekam
trudno sprzeciwić duchy starej wiary
w szeroko otwartych oczach docierasz
do końca
mnie
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Poezja to życie · Opublikowano
Przez Ewelina · Opublikowano
Przez FaLcorN · Opublikowano
