Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

znowu – selekcja negatywna. przetrząsam usypiska
książek w poszukiwaniu następnych do oddania. i niemal
każdej mi szkoda. niechby jakaś okazała się być chociaż
trochę religijniacka albo dla dzieci. z taką rozstałbym się
bez problemu, w końcu od dawna nie jestem wierzący.

szczeniakiem – nadal, ale nie na tyle, by po raz drugi
czytać coś o pustyni i puszczy, po których ktoś tam
błąkał się ze słoniem i miał raczej pecha,
bo zamiast wody zalazł malarię.

kryminały po mamie. jej praca magisterska.
jakieś encyklopedie, w których odkrywam wycięte
Życia na gorąco przepisy na racuchy, faworki, kartacze.

to chyba taki spadek-niespodziewajka dla mojej
ewentualnej żony, narzeczonej, czy kogo bym tam
miał. aby wiedziała, czym mnie tuczyć. i nie zrobiła
przy tym zakalca, po zjedzeniu którego dostałbym
rozstroju żołądka.

gazetki Przyślij przepisMoje gotowanie, sztuk (bagatela!)
siedemdziesiąt osiem. w żadnej, jak się domyślam, nie
znajdę prostego przepisu na mefedron ("Przygotowanie:
Cebulę obieramy i drobno kroimy.
Masło ucieramy mikserem
 (...)"),

ani zaklęcia przywołującego śmieszne, prosamobójcze
krasnoludki, które podpiłowałyby pode mną nogi
plastikowego krzesła, jeślibym znów zdurniał
i poszedł się wieszać.

nie dogrzebię się do rozkładu osobliwych pociągów
osobowych, którymi mógłbym odjechać w siną bliż.
nieco to konfudujące.

Konstytucja RP. raczej nie dokopię się do
broszurkowego wydania
Ustawy o zniesieniu realiów. trudno.

w ubiegłym roku znalazłem książynę o robótkach
na drutach. samouczek. zapomniałem w ogóle,
że coś takiego było na chacie.

szkoda, że się jej pozbyłem. dziergałbym teraz z włóczki
nowe wersje internetowych memów,
niepraktyczną obwolutę dla książki
o unieobecnianiu się (Przeminęło z wapnem.
praca zbiorowa, Wydawnictwo Wercyngetoryks,
Warszawa 2024).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Ważne dostrzec bo dotknąć nie sposób...zbyt płocha jest i tajemnicza ta nasza CISZA W NAS......ona jest bazą i tylko wrażliwy człowiek tak pięknie i lekko opisze JĄ........Tobie to wyszło i gratuluję.Ja muszę biec ...zabiorę obraz ciszy z sobą...pozdrowienia. @Jacek_Suchowicz .....hej obserwatorze trafiony komentarz.Jak zwykle zresztą...''głową z uznaniem pokręcilłam'' Jacku............
    • jak zwykle obrazy - ciekawe ale   miłość dźwięków potrzebuje słów i wyznań i czułosći seks namiętność fizys czuje bo ulega swej "wolności"   pozdrawiam
    • jak chcę widzieć oczy piwne no to spojrzę do lusterka ja uwielbiam błękit w oczach zieleń kocią czerń niewielką   sił nikomu nie brakuje w czasie figli z jakąś kotką satysfakcję mas niemałą "już dość proszęęę' słyszy słodko :)))
    • Wieczór. Jezioro zapina horyzont ostatnim promieniem światła. Słońce – spóźniony kochanek – tonie w jedwabnej, szepczącej trzcinie. Cisza. Nie pusta. To język pragnienia natury. W niej każde ich tchnienie. Woda milczy Ale to milczenie drży – jak skóra świata przed pieszczotą dłoni. Oni. Bez imion. Miłość nie potrzebuje dźwięku. Spleceni, jakby czas tkany był z ich oddechów, jakby każdy gest, każda ścieżka - prowadziła do tej chwili, czekał zapisany w niebie. A jednak – w ich spojrzeniach cień. Dotyk losu. Świat szepcze kruchą pieśń przemijania. Ich pocałunki – ciepło ciał i drżenie warg, symfonia żywiołów: ogień i wilgoć, wieczny alfabet istnienia. Nie całują się. Oni się stwarzają. Jezioro patrzy: nieme. Wierne. Rozświetlone – bez końca Brzeg milczy, lecz to milczenie kłania się Przedwieczności – ciszą bezmierną.    
    • @Berenika97 dziękuję, to dla mnie ważne, że tak uważasz :) piękne masz imię - już od jakiegoś czasu chciałam to napisać,.ale mi wypadało z głowy :) @Robert Witold Gorzkowski zrobiłeś mi dzień tym komentarzem, dziękuję :) muszę iść dzisiaj na spacer, może jaki wpatrzony w obłoki się potknie i wpadnie wprost w moje ramiona. To brzmi jak dobry patent na podryw :) @Łukasz Jasiński oj Łukaszu, zawsze się trochę boję tego Twojego "oj" :) @Gosława oj ja też - albo wulgarna, albo za smutna, albo nie taka. Posłuchać możemy i tyle, a potem pójść po swoje, bo nam się należy :) Dziękuję Ci bardzo za komentarz (to, że je lubię i, że są dla mnie ważne, to wiesz) i życzę dobrego czasu :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...