Autor

[Wędrowiec.1984]

Autor

 

Znów patrzę, a tuż obok tajemnicze księgi;
Nie zbliżam się, lecz wszystkie wciąż mnie o to proszą.
I nagle… Znam już drogę, gdyż, na przekór głosom,
Wyczułem, gdzie pójść muszę jako swój czytelnik.

 

Otwieram, wnet przewracam, ciekaw stron kolejnych,
Lecz pisma nie poznaję. Cóż to? Ktoś rozpoczął
Rozdziały za mnie tworzyć? Boże, powiedz, po co…?
Dlaczego im pozwalasz? Jakże są pazerni!

 

Ta księga, co obcymi jest pisana dłońmi,
A moją wypełniona być powinna treścią,
Pomiędzy pisarzami nieustannie krąży,

 

I pełną niepokoju staje się powieścią.
Notatki trzeba schować! Szybko, obym zdążył,
Bo znajdą je i znowu całkiem mi pokreślą.
 

---

 

Edytowane 16 Maja przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

Ciekawe. Rzeczywiście, czasem bardziej czasem mniej, świadomie i nie - dopuszczamy intruzów do swej wewnętrznej księgi...

[Wędrowiec.1984]

@iwonaroma Dokładnie tak, czasami nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

[Marek.zak1]

@Wędrowiec.1984

Wydawało mi się, że to raczej o tworzeniu, a wyjaśniłeś, że raczej o życiu i rzeczywiście tak pewnie jest. Czy to są intruzi, a nie systemy i ustalone procedury, w jakich żyjemy, do których trzeba się dostosować, aby je zadowolić? Pozdrawiam, a sonet, jak u Ciebie, pierwsza klasa./ 

[Wędrowiec.1984]

@Marek.zak1 Nie wiem, czy na świecie istnieje człowiek, bez zapisanych obcą ręką kart, w każdym razie, częstokroć obcego pisma jest zbyt dużo.

[Marek.zak1]

@Wędrowiec.1984Ty wchodzisz w życie innych, inni w Twoje, akcja, reakcja, interakcja. 

[Kwiatuszek]

@Wędrowiec.1984 Świetne to jest! Naprawdę świetne! Czytałam chyba z 3 razy. Pozdrawiam serdecznie!

[Wędrowiec.1984]

@Kwiatuszek Bardzo dziękuję za tak cudowny komplement. Jest mi naprawdę niezmiernie miło. :)

[Leszczym]

@Wędrowiec.1984 Fakt to nie do uniknięcia, wszyscy jesteśmy takimi księgami maczkiem zapisanymi cudzym pismem i odczytywanymi postronnym rodzajem czytania ://

[Wędrowiec.1984]

@Leszczym Tak jak napisałem wcześniej, byleby nie było obcych zapisków zbyt dużo. 

[Leszczym]

@Wędrowiec.1984 Zgoda, ale jak tego uniknąć? ://

[Wędrowiec.1984]

@Leszczym Gdybym wiedział, nie musiałbym pisać tego wiersza.

[Leszczym]

@Wędrowiec.1984 Ano właśnie... mam nadzieję, że ktoś kiedyś wymyśli czapkę niewidkę, zakładasz taką i znikasz przed każdym dopisywaczem/dopisywaczką...

[Wędrowiec.1984]

@Leszczym Razem z księgą, ponieważ trzeba pamiętać, że ingerencja może częstokroć odbyć się pod nieobecność jej właściciela.

Edytowane 17 Maja przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Wędrowiec.1984 tak, księgę wpisów i zażaleń koniecznie zabierasz ze sobą ;))

[aff]

Własne notatki też niekiedy mogą zadziwić.

I trudno przyznać się wtedy do ich autorstwa ;-)

Zwykle, gdy prowadzimy z kimś szczerą rozmowę, utrafiamy w sedno. Tak i cudze notatki mają bliższe nam oblicze.

:-)

 

[Wędrowiec.1984]

@agfka Wszędzie można popełnić błąd. Choć nie lubię tego porzekadła, napiszę, że jednak jesteśmy tylko ludźmi. Myślę, że grunt to nie pozwolić obcym zapisać sobie większości stron w księdze. 

 

Notatki to taka część, gdzie można tak naprawdę być sobą.

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lubię odręczne notatki :-)

 

Teraz coraz częściej każą nam korzystać wyłącznie z tekstów wyświetlanych na monitorze.

Dziś autor tekstu staje się coraz częściej autorem zbiorowym, to fakt.

Tyle ode mnie, co tu odczytałam i wystarczy ;-) Pozdrawiam :-)

[Ewelina]

@Wędrowiec.1984 potrzeba autonomii jawi mi się w tym wierszu, to temat jakże mi bliski.

Dziękuję za ten wiersz w każdym słowie przypadł mi do gustu.

Pozdrawiam:)

[Wędrowiec.1984]

@Ewelina Tja... niestety stron pisanych obcymi rękoma jest stanowczo zbyt wiele. No ale cóż, chociaż notatki zostały. Tam mogę być sobą. :)