prawda

[Łukasz]

czasem siadam sam ze sobą
w jednym z tych pokoi
gdzie wiatr nie dmucha, 
muzyka jest głucha
i człowiek wszystkiego się boi
rozmyślam uparcie, niestety szczerze
jak świat mnie wokół przerasta
i myślę czy jestem, czy chcę,
czy wierzę,
gdy jestem sam ja i prawda.
i zwykle wtedy strach ściska mi serce
i nie chcę by znów mnie przygniatał
więc oczy otwieram,
zaczynam od zera -
nieszczere oblicze ich świata.

[FaLcorN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

bardziej promień prawdy, a wiersz - ładny, z pozdrowieniami i aprobatą

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

poruszasz struny wyobraźni, podrawiam

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każdego przerasta, wszak on wielki a my malutcy.

Choć niektórzy udają, że tego nie widzą. No cóż mechanizmy obronne, czasem funkcjonalne, a niekiedy już nie.

[Deonix_]

Wiwisekcja na własnej psychice, jak ja dobrze to znam ;)

Zgrabnie napisane, nawet bardzo :))

Puentę interpretuję jako chęć wykorzystania prawdy w słusznym celu. 

Chociaż to "od zera" trochę przeraża, bo sugeruje overcontrol ;p

 

Pozdrawiam ! 

 

D. 

[Leszczym]

@Łukasz W tym tekście ewidentnie coś jest ;))