Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gliniane naczynia

Sylwester_Lasota
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Z różnej gliny ulepieni,

jak podobne dwa naczynia,

(s)potykamy się na ziemi,

co jest czyjaś lub niczyja.

 

Ciała nasze bardzo kruche

czas, złośliwiec, ciągle zmienia.

Napełnieni jego duchem,

wciąż pragniemy wypełnienia.

 

Jedno w drugim się nie mieści,

chociaż trawią nas marzenia.

Choć tak bardzo chcemy treści,

pustka wnętrza nas przepełnia.

 

Młot historii ponad nami

i nad naszym światem kruchym,

jak konkretnie nam przywali,

to zostaną z nas skorupy.

 

Więc czy jesteś made in China,

czy ludowym gwizdkiem z gliny,

wazą z saskiej porcelany

 - ciesz się życiem, daj żyć innym.

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
15
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

każda glina nieco inna

ta do cegły ta do naczyń

inna na ulicy stoi

i nie może być inaczej

 

z każdej jakiś jest pożytek

ktoś z niej tworzy coś buduje

ta zadanie ma nieliche

bo porządku przypilnuje

 

raz zagwiżdże raz pouczy

bywa że mandacik wlepi

ona także jest dla ludzi

by się mogli życiem cieszyć

:)

2
sam_i_swoi

sam_i_swoi

Opublikowano
Opublikowano

Zamieniłem gnuśność w przekonanie co ma stać się to się stanie :)
Porobiło się nieciekawie... , kruchy żywot i taka przyszłość, co potwierdza tezę iż nie ma nic trwałego poza miłością :)

Pozdrawiam.

 

 

 

 

1
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję bardzo.

 

Również pozdrawiam

 

 

 

To tak w dużym skrócie :)

 

Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam.

 

 

 

Tak, to dokładnie ta sama sentencja :)

 

Dziękuję i pozdrawiam z podobaniem dla komentarza :)

 

 

 

A to sobie zapamiętam, bo to rzeczywiście zakrawa na cud, a wieloznaczność tego stwierdzenia otwiera całkiem spore możliwości interpretacyjne. :)

 

Również pozdrawiam  SL. :)

 

 

 

Jacku... dziękuję za uśmiech :).

Wybacz, ale nie mam siły dzisiaj układać rymowanych odpowiedzi na komentarze :)

 

Wszystkiego Dobrego :)

 

 

 

 

 

 

Dziękuję :)

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
1
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak serio, to myślę, że czas jest bezduszny... jak kamienie. Istotne jest, co my z nim robimy i jakie te działania przynoszą owoce. W tym sensie, to rzeczywiście my go wypełniamy i w takim razie powstaje pytanie, czy on istniałby bez nas, jeśli nie, to bylibyśmy znów naczyniami, które wypełnia. Wydaje mi się, że np. dla większości zwierząt czas nie istnieje, chociaż podlegają jego prawom... z naszego punktu widzenia.

Sorry za marudzenie :)

 

Pozdrawiam :)

 

 

 

@FaLCorneL

Oczywiście, że wolno!

Ten rym właściwie się sam narzucał. Jedyny problem w tym, że autor chciał coś nieco innego powiedzieć. Coś co było bardzo blisko (w sumie akceptowalnie), ale jeszcze niedokładnie to, więc rezygnując z dokładnego rymu, zdecydował, że ważniejsze jest przekazanie zamierzonej treści. :)

Jak zapewne zauważyłeś, po Twojej uwadze pokombinowałem trochę i znalazłem, moim zdaniem, rozwiązanie najlepiej godzące formę z zamierzonym przekazem. Tak, że tego... Wielki Ci Dzięki za To :).

 

Pozdrawiam serdecznie :)

 

 

 

Czyli dochodzimy do źródła... dosyć skutecznie zasypywanego przez śmieci naszej cywilizacji.

 

Również pozdrawiam :)

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
2
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Abo inaczej... czasami podobni, a jednak tak bardzo różni. Dawniej mówiło się, że jesteśmy niepowtarzalni. Nie pamiętam już kto, ale to chyba Szymborska napisała w jednym swoich wierszy: jesteśmy różni, jak dwie krople czystej wody. Genialne, moim zdaniem.

 

Dziękuję za wizytę i pozdrawiam.

 

 

 

P.S.:

 

Tak, to była Wiesława Szymborska. W wierszu Nic dwa razy napisała:


Uśmiechnięci, współobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.

 

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Florian Konrad
      Jeśli nie ma dobrej poezji...

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      ...bez odwołań do klasyków – z tego miejsca oświadczam: pragnąłbym cię tak samo, gdybym był Seneką, Ezopem, miał wygląd potwora Frankensteina, czy samego Quasimodo! chciałbym, by rosnąca mi na twarzy broda Arystotelesa lśniła od twojej intymnej wilgoci, palce, którymi napisałem wszystkie starożytne teksty, baśnie braci Grimm, Pochwałę głupoty i powieści detektywistyczne, zanurzały się w twoje zagłębienia. niech moim, wnikającym w twoje piękno językiem mówią Attyla, Scypion Afrykański Młodszy i Ptolemeusz, w czujących woń twojej skóry nozdrzach klują się Tomasze z Akwinu, Markowie Aureliuszowie, a nawet sam Bernard Gui! chcę cię pieścić będąc Kantem i Wolterem, Tacytem i Magellanem, przytulać się po konfucjańsku (jakkolwiek miałoby to być). tylko ty się nie zmieniaj, nie odchodź w przeszłość. wiem! skaż mnie na dożywocie! przy sobie. nie będę czekać na wzruszenie procesu. myślowego. na zmianę decyzji. zabierz mnie stąd. na ile się da. chcę zwariować. prosto w ciebie.  
    • Florian Konrad
      Tryptyk

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      @ViennaP Dziękuję serdecznie i... odwagi! Nie gryzę. 
    • Aleksander Mazur
      Piosenka o Arkadii

      Przez Aleksander Mazur · Opublikowano

      To miał być krotki list Lecz kto teraz listy pisze ? Dziś już nawet sny  Nie trafiają do mych skrytek   Jestem znów tylko tłem  Wypełnieniem na obrazie W ramach obcych szczęść  Stoję skromnie na regale   Jak mam uwierzyć że  Ktoś wyciągnie ku mnie dłonie  By rozgonić mgłę  Ze skroplonych zimnych wspomnień    Ref.   Przecież nie może być tak Że tylko ten jest świat  Przypadek szczęść kilku Zbiór marzeń bez szans   Bo przecież musi gdzieś być  Takie miejsce gdzie nikt Nie nosi pazurów  Nie szczerzą się kły   
    • T.O
      Manekin

      Przez T.O · Opublikowano

      w cieniu życie wyśnione jak sen którego nie było sterta nieprzyzwoitych myśli w których i tak nie utonę tak jak nie spadnę ze szczytu mojego ja  w nicość choroba to nie wojna raczej poligon tak dla zabawy  życie jak Ether niby coś wypełnia  a samotność to i tak pustka  w tęsknocie  a co jeśli śnię ten sam koszmar jak wymiana pingpongowa w życiu nie wszystko jest możliwe  ale kto wie może po śmierci Paddington będzie żywy w Londynie  zamalować wewnętrzny głos tak czarną farbą bym zaświecił czarnym światłem pokory przed snem kolejna noc i znowu dzień oby w łóżku  szmer życia zachichotał ze mnie  dając przed oczy fachowców tfu autorytety nawet  którzy nie znają odpowiedzi na te pytania  które samego mnie trapią w punkt  czy cień błyśnie świadomością własnej przestrzeni  i wróci na kartkę a słowo będzie  znowu tylko punktem  na koniec i tak zostanie tylko  Bóg?
    • Starzec
      Tajemnica

      Przez Starzec · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ale, że tak do szpiku kości? i ślad nie pozostanie?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...