Lord Byron - Widziałem twój płacz (I saw thee weep)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Widziałem twój płacz - gdy łzami

Błękitne oczy wezbrały;

A mnie te łzy kroplami

fiołkowej rosy się zdały -

Widziałem uśmiech - światło dnia 

Wokół ciebie zgasło w cieniu:

Stłumione mocą, jaką miał

Blask promienny w twym spojrzeniu.

 

Jak chmury słońcem zachodu

Głęboko rozświetlone,

Naprzeciw nocy pochodu

Zdają się bastionem

Taki uśmiech w smutnej duszy

Własną radość wznieca

Jego ciepło żar zaprószy

Co serce rozświeca.

 

I Byron (1815):

 

I saw thee weep – the big bright tear    

Came o’er that eye of blue; 

And then methought it did appear

A violet dropping dew –

I saw thee smile – the sapphire’s blaze

Beside thee ceased to shine:

It could not match the living rays

That filled that glance of thine. 

 

As clouds from yonder sun receive

A deep and mellow dye

Which scarce the shade of coming eve

Can banish from the sky 

Those smiles unto the moodiest mind 

Their own pure joy impart

Their sunshine leaves a glow behind 

That lightens o’er the heart.

[violetta]

Piękna pierwsza:) 

[Sylwester_Lasota]

Świetne tłumaczenie.

 

Pozdrawiam.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - po całości na tak - 

                                                       Pozdr.

[Andrzej P. Zajączkowski]

@violetta Dziękuję. Tak, też tak myślę. Ta strofa sama się ułożyła właściwie od razu. Reszta zajęła trzy mozolne wieczory. Ten sapphire’s blaze - blask szafiru. Szukałem po analizach i jedni uważają że chodziło o jakiś klejnot i prawdziwy szafir, inni że chodziło o błękit nieba i słońce. Jako nisko urodzony wybrałem tą drugą wersję, ale może i miała dziewczyna klejnot - w końcu Byron serio był lordem. 

@Sylwester_Lasota, @Waldemar_Talar_Talar Cieszę się, że wam się podoba. To piękny wiersz. 

 

Pozdrawiam, Andrzej