punkt rosy

[Czarek Płatak]

punkt rosy 

 

myślę o pozostałościach migotek zjedzonych
książkach pluciu pestkami szysz/yn/ki latem 
jak i o ściąganiu cugli hippokampowi który bije 
pianę ogonem ciągnąc tratwę z kory mojego 
płata czołowego w stronę źródeł strumienia 
świadomości kiedy w poprzek przepływają po 
światy zostawiając ślady linii papilarnych na całej 
powierzchni skóry - na powiekach małżowinach
pod blaszkami paznokci zima się nie skrzyła jak
źrenice tej która przyzywa mnie do siebie niczym 
morze półwysep siada mi na ustach czytając 
hrabala przemienia w oddech kiedy o świcie 
idziemy za las i promienie słońca mieszają się 
z cieniami drzew jej włosy ubierają zapach traw 
wzlatuję na pierwszej chmurze gdzie majaczą
postaci skupione wkoło ognia dłonie rytmicznie

 

uderzają w membrany bębnów i nic więcej tylko 
napisy końcowe pośród nich jestem wyrzutkiem 
jak rozbita butelka dosyć banalnie i duszkiem 
wypita na progu 

 

Edytowane 28 Czerwca 2023 przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[poezja.tanczy]

Naprawdę pomysłowe

+++

 

[Deonix_]

Dla mnie ten wiersz to podróż z podświadomości w nadświadomość.

I/lub z powrotem. 

Prześwietne, wyraziste, biologiczne i odczuwalne. 

 

Pozdrowienia :)

 

Deo

[Nata_Kruk]

... za Deo... dałam plusik od jej słowami, a butelka... skoro rozbita, niech kruszyny szkła wejdą w serce, żeby zakłuć, poruszyć i... coś uświadomić.

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki 

Pozdrowienia 

rzeczywiście. Natykałem się wcześniej i wciąż natykam na teksty o podobnym flow. 

Dzięki 

@Deonix_ cześć Deo. Fajnie Cię 'widzieć'. 

Dzięki za koment. Twoja opinia szczególnie mnie cieszy. 

 

Bardzo celna uwaga ;) 

kłują, kłują, uświadamiają 

@dmnkgl @Sennek @Tyrs @Kamil Olszówka @Moondog @Rafael Marius

serdeczne dzięki i pozdrawiam