Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

cud na korze...


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Taki cud na drzewie w Parczewie.
Jeden klęczy inny już w niebie.
Objawienie tajemnicze,
Już zapalą tu znicze.
A zapowiedź?* Kuria nic nie wie.

*zdarzały się cuda, ale zalicza się do nich takie które objawienie, czy też zjawienie poprzedzane jest zapowiedzią...

 

 

 

Opublikowano

@Marek.zak1 To był taki lekki żart, bo nie wiem jak się odnieść do pytania Marku, o co chodzi z tym zdjęciem i jak się ma ono do limeryku, czy też może chodzi o sam limeryk - że pisany na autentycznym fakcie, czyli nietypowo (reportersko), Czy mam się czuć winny czy też przeciwnie. Nie wiem co mam myśleć sorry...

Opublikowano (edytowane)

@sam Na Twoim zdjęciu widać twarz, a jak się przyjrzysz mojemu zdjęciu (może) też zobaczysz twarz człowieka, ja w każdym razie go widzę, a zdjęcie osobiście zrobiłem jakiś czas temu, więc sądziłem, że pokazanie zdjęcia jest potwierdzeniem, że przyroda potrafi takie dziwa tworzyć i uważanie ich za objawienie jest mz  nietrafione. Słyszałem jeszcze o kilku podobnych twarzach, w tym na oknie u mojej pracownicy, przed którym zbierały się grupki ludzi.

Pozdrawiam

 

P.S. Dodam, że nigdy nie komentuję tekstów, które mi się nie podobają, albo ich nie rozumiem. 

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Marek.zak1 A moim zdaniem ludzie tego potrzebują, tych cudów. Nieważne z jakich powodów, chociaż powody tych ludzi powinny zainteresować władze kościelne, to oni(władza) się od tego najwyraźniej odcinają. 
Czy to rzeczywiście był cud czy nie - nie ma znaczenia - lepszy cud od samobójcy w imię Mahometa, tak uważam .
Moja wiara jest słaba na tym polu, ale podziw bierze siła tej wiary w innych, nazywanych i wyśmiewanych za "ciemnotę", zawsze powtarzałem wiara w Boga to potężna rzecz i niejeden się przejechał na niej, kończąc źle swoją walkę.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Z szacunkiem schylam głowę :) Wszystkiego pięknego :)
    • @Migrena Mam „ wrażliwcom” co wiedzą jak smakuje kawa o poranku….niech płynie wszystko-:)od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      życzę….
    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...