Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pochłania cisza każdy poranek

bywa że ekspress burzy ją sykiem

terkotem młynka zjada śnidanie

płynące myśli samotnie liczę

 

życie nie zawsze po naszej myśli

kolejnych dni ktoś sens nam tworzy

czasem przypadkiem coś nam się przyśni

sącząc nadzieję na zmiany - może...

:)

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nadzieja bywa deską ratunku

gdy cisza wokół zmierzchy rozrywa

wystarczy w okna rzucić spojrzenia

tam nieustannie życie od nowa

 

 

Jacku 'kochany'... pięknie dziękuję za wejście z rymami, odp. na szybkiego, na pewno mogłoby

być lepiej, ale puszczam... :) czas mnie goni. Dziękuję.

 

Leno... jakże mi miło, że zechciałaś słówko zostawić, nie masz pojęcia, jak mnie to ucieszyło.... :)

Poza tym... nie tylko poranki, nie tylko...   Dziękuję.

 

Kwintesencjo... to prawda, to niemal automatyczne, w moim przypadku. Dziękuję za komentarz.

 

Ślę Wam bajeczne, słoneczne pozdrowienie.

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Nata_Kruk Kiedy ktoś odchodzi, pozostaje przestrzeń, którą człowiek odruchowo zapełnia jakby wyobrażeniem tej osoby. To chyba reakcja na pustkę, która pobudza smutek. Rozmowa, choćby i w myślach... pomaga dostosować się do nowej sytuacji... Tak sobie myślę.

Bardzo udanie wyszło Ci ubranie tego odczucia w zaledwie parę słów.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Nata_Kruk

Są ludzie, o których myśli się przez resztę życia i ci, którym nie poświęci się ani minuty. Szkoda,że ci pierwsi odchodzą,  a ci drudzy kiedykolwiek przyszli. 

Ech, jesteśmy często tylko pionkami w rękach wszechświata. 

 

Krótko ale czyż kwintesencji potrzeba więcej...

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Corival... jest dokładnie tak jak piszesz.... zatem, dobrze myślisz... :) Dziękuję za te słowa.

 

 

Dared... miło mi te słowa czytać. Dziękuję... :)

 

 

Witam i ja, Waldku... życzę, mimo wszystko, pozytywnej zadumy. Dziękuję.

 

 

Tak, Elwiro... bywa i tak i tak, jak piszesz i... fakt, jesteśmy także pionkami w rękach wszechświata.

Dziękuję za komentarz.

 

Pozdrawiam moich Gości.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... od takich ludzi nie da się odejść, Duszko..., po prostu.... :) Pozdrawiam i ja.

 

 

Poezjo, która tańczy... te, których używam, na pewno nie... :)  Dziękuję.

 

 

i... cisza.... niestety, ona pozostaje i... drąży w głowie koryta. Wielu już dało sobie odpowiedź, tak myślę.  Dziękuję... Rafaelu... za zatrzymanie się u mnie... :)

 

Zostawiam zbiorowe pozdrowienie.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Kasia Koziorowska... Fajnie, że spodobał się, a inne... wiszą tu, pod ręką, kiedy chcesz, 'sięgaj'.

 

Natuskaa... racja, są drobiazgi całkiem maleńkie i te większe, która wchodzą w grę z pamięcią.

 

Dziękuję Paniom za wizytę... :)

 

Sylwestrze... Iwonaroma... Tectosmith.... także dziękuję.

 

Pozdrawiam Was.

Opublikowano (edytowane)

Czarku... dziękuję za podszept, ale chyba nie skorzystam.... ta cisza jest bardziej szeptana ' w głowie'.

Pozdrawiam... :)

 

Dared... zabieram to... do wykorzystania w terenie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miłego 'skrobania' i Tobie.

 

Kwiatuszku... dzięki za czytanie.

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pan Prezydent z małżonką pięknie zaprezentowali się na czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. W liceum od Reja i Kochanowskiego zaczynam naukę z poezją:) miałam polonistykę bardzo wrażliwą na tym punkcie:)
    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
    • @Milady w moim jest to spółka z kosmatym, oczywiście z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...