Smutna prawda o granacie ręcznym

[error_erros]

Nawet najtwardsi w serca bliskości
Wieszają granat ręczny paradnie,
By tam pod order miejsce wymościł.
Ale gdy tylko z ręki wypadnie,

Kiedy zawleczka wypowie wierność,
Głuchy, kto granat w locie zobaczył.
Prawdę mu tłumi ściana pancerna,
Że granat wybuchł - lecz najpierw płaczem.

Ja bym go czule do piersi tulił,
Chociaż oszczędzić smutków granatom
Wszystkim - nie sposób, lecz temu ulgi
Mógłbym przysporzyć - czuję, że warto.

 

 

[Marek.zak1]

Świetny wiersz. No jak ta zawleczka wypowie wierność, to bezpiecznie nie jest. Pozdrawiam

P.S. Nie wiem, czy dobrze zrozumiałem, ale bardzo mi sie podoba, a to najważniejsze:)

[error_erros]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zapewne, jak to Ty masz w zwyczaju, znalazłeś w tym wierszu dla siebie porządny sens. I tak, to jest najważniejsze

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Leszczym]

@error_erros Kapitalny pomysł na wiersz :)) Przytulić i utulić granat co by nie wybuchł? Myśl lekko szalona, ale metaforycznie ma jak najbardziej sens moim zdaniem :)) Ekstra!!!

[error_erros]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Albo przytulić ŻEBY wybuchł

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękówa, ziom!