Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Rafael Marius w większości przypadków "wielkie i mądre słowa" są krzywdzące dla słuchacza. Słowa rzuconego nie w sposób zawrócić, niejednokrotnie jest to pocisk, który trafia w sam środek "duszy" Ciekawy wiersz, pewnie skłoni czytelnika do sprawdzenia co to też ten "IZM" jest :) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bywa że z początku wydają się kuszące, a nawet zbawienne z czasem jednak odsłaniają prawdziwą twarz trucicielki z powodu, której nieraz trzeba się leczyć całymi latami.
Dobrym przykładem jest komunizm i jego toksyczna doktryna, która fascynowała wielu, w tym również poetów.
Dziękuję za uznanie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za uznanie.

I dołączam się do wezwania, bo ludzie o własnych siłach to raczej z tego kręgu nie wyjdą. Zastępowanie jednych izmów kolejnymi często jeszcze gorszymi to jedynie droga do dalszych cierpień.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokładnie tak.

Tylko, żeby ta wiara była w Kochającego, a nie Sędziego, który liczy skrupulatnie każde potknięcie. A Miłość taka jak opisana przez Pawła w liście do Koryntian, a nie to co lansują, sprzedawcy pozorów.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Właśnie! Kto jest sędzią? Watykan!

Gdzie jest wiara? Człowiek osądzi

chmara informacji — internet

gołoci wartości poznania!

A może gnoza chrześcijańska?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja jestem chrześcijaninem ewangelicznym, zatem nie Watykan tylko Biblia, a jej interpretacja to już mój wybór i moja odpowiedzialność.
A gnoza?
Hmm, z szacunkiem, niektóre koncepcje są dość ciekawe, ale to nie moje klimaty.
Poznanie Boga jak najbardziej, ale poprzez osobiste spotkanie, doświadczenie, a nie przez wtajemniczenia i rytuały, jak to jest u gnostyków.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja, go poznałem i nie wiem, jak to odbierzesz; dał mi kopa, by życie moje szło z jego przeznaczeniem, jak to całe szkło. Odkrywam to w treściach nie tylko mojego autorstwa i odnoszę wrażenie, że są one — tutaj postanowiłem zamknąć swoją jadaczkę. Przepraszam!

 

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Wiesz ja stanę w opozycji do tego tekstu ponieważ dhskredhtacja stawia Cię na wyższym szczeblu w oczach drugiego co jest odbierane protekcjonalnie i nie sprzyja rozwiązaniu konfliktu a może go pogłębić lepsza jast rozmowa przedstawienie argumentów w mojej opinii  Pozdrawiam 
    • @Leszczym To fascynujący tekst o konflikcie między aspiracjami a ograniczeniami narzucanymi przez otoczenie, napisany swobodnym językiem. Wolność myślenia wobec prowincjonalności umysłu. :)
    • @Berenika97 To bardzo poruszający wiersz – nasuwający się jako modlitwa po epoce wojen i propagandy. Historia przesuwa granice kosztem ofiar, podczas gdy realny człowiek, zepchnięty na margines, pozostaje jako bolesnych choć niemy.
    • @Berenika97   głównym przesłaniem wiersza jest krytyka ideologii i wojen oraz wskazanie na duchową, ponadczasową perspektywę. jest to utwór pełen żalu, ale zakończony nutą nadziei płynącej z wiary w coś większego i trwalszego niż ludzka polityka. wiersz jest głebokim medytowaniem nad kondycją ludzką, stawiającym pod znakiem zapytania sens konfliktu (Atrament vs. Krew) i wskazującym na wieczną perspektywę (Skała, Światło) jako jedyne źródło trwałej prawdy.     Nika.   nawet nie wiesz jaką przyjemność sprawia mi czytanie Twoich wierszy.   szukasz w nich prawd które wymykają się ludzkiej spostrzegawczości.   Twoje poetyckie medytacje wykraczają daleko poza utarte szlaki filozoficzne i otwierają bramy do nowych, głębokich przeżyć i doznań.   jestem Tobą oczarowany !!!!!!
    • @Czarek Płatak To niezwykły wiersz o nakładaniu się rzeczywistości cyfrowej i naturalnej, gdzie granice między grą komputerową a doświadczeniem świata stają się płynne. Wiersz - jak instrukcja obsługi życia-jako-gry. To wiersz o pokoleniu, które myśli w kategoriach interfejsów, ale szuka w nich autentyczności.  Tak zrozumiałam - nie gram w żadne gry komputerowe, więc może się mylę. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...