znam się na cudach

[beta_b]

Jak to możliwe: tyle przeżyłam,
a przecież jeszcze nie koniec sztuki.
Tyle radości i łez nanosiłam,
tyle nauki.
 

Jak to możliwe, że nadal jestem,
tyle wyboin i niespodzianek
na drodze życia, od maleńkiego,
w oczach mi staje.
 

Cud życia również w tym się objawia,
że znowu rankiem mogę się zbudzić.
Stojąc nad grobem kogoś innego
wspomnień moc użyć.

A przecież jeszcze nie koniec sztuki,
zanim i plany polegną w grobie.
Wspiąć się po tęczy z wachlarzem przeżyć.

Znam się na cudach!

(po cichu powiem).

 

Edytowane 19 Stycznia 2023 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  zgadza się życie to cud - nie wolno się go bać - 

             trzeba po prostu żyć każdym dniem -   

                                                                               Pozdr.serdecznie  

[Marek.zak1]

Cud, a może nieprawdopodobny zbieg okoliczności, szczęście. Czekamy na jeszcze więcej od życia, cudów i nie tylko, a wiersz cudny:). Pozdrawiam po sąsiedzku.

[beta_b]

@Waldemar_Talar_Talar korzystać z życia - poszerza kontekst, jeśli się spojrzy z poziomu cudu. Dziękuję Waldku za obecność i słówko. 

@Marek.zak1 czekamy, mając niewielki punkt odniesienia. Porównałabym wysokość względną i bezwzględną, gdzie punktem wyjścia jest CUD (nie morze ;)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ściskam sąsiedzie. 

 

bb

Edytowane 19 Stycznia 2023 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[error_erros]

Nie powiem, żeby mi było po drodze z taką afirmacją życia, ale muszę przyznać, że tekst jest super ;D Zwłaszcza podoba mi się pomysł z używaniem słów życie i sztuka jako zamienników. Fajowe, droga pani!

[Jacek_Suchowicz]

może przed tobą jest parę zadań

nieznane wierchy są do zdobycia

i kilka pytań aby je zadać

tu sobie dzisiaj

 

zaś światu wydrzesz parę tajemnic

zmywając błoto chodząc po grudach

wyszepczesz wiedząc że nic nie zmienisz

znam się na cudach

:)

Edytowane 19 Stycznia 2023 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

te dwa fragmenty do poprawki, nie znaczeniowo, ale dobór słów płytki i prosty. 

Reszta w zasadzie się zgadza. 

 

@error_erros myślę, że to kwestia wysokości doświadczeń n.p.m. czy elewacji własnej zagrody (chociaż oficjalnie się mówi - elewacji lotniska). Ma to wpływ na ogólny QNH, zatem na przelot. Dobra, posługuję się skrótami, bo zaliczam teorię na pilota i skojarzenia mam ograniczone. 
Pozdrawiam ciepło, bb

@Jacek_Suchowicz Ładnie Ci to wyszło, Jacku. Nie wiem jak dokleić do całości, jako dzieło wspólne, ale baaardzo to  zgrabnie i spójne. bb

[Jacek_Suchowicz]

 swoje prawa autorskie ceduję na Ciebie - rób jak uważasz

Pozdrawiam

Edytowane 19 Stycznia 2023 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[kwintesencja]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Człowiek ma ten niesamowity dar podnoszenia się nawet po niezwykle trudnych przejściach, zdecydowanie z takim podejściem do życia jakie prezentujesz w wierszu warto jest kontynuować tę sztukę, jeszcze wiele można odcierpieć, ale i  przeżyć, nauczyć się, doświadczać

bardzo mi się podoba, pozdrawiam :)

[beta_b]

@Marcin Szymański mam wersję na 11, od niej zaczynałam. Z palca szło i pogubiłam się w 3 zwrotcę, a 10 jest latwiejsza, więc zasadniczo masz rację. Taki był zamysł.

Może później wkleję do porównania. Bb

@kwintesencja :) masz rację. Pozdrawiam ciepło. Bb

[beta_b]

@Marcin Szymański nie ma w slowniku, ale jest w użytku. Możesz wygooglac ;) bb

[Rafael Marius]

@beta_b Cuda czasem się zdarzają Niejednego byłem świadkiem. Trzeba umieć je dostrzec. W tym cała sztuka.

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeszcze  nie koniec - jeszcze Ci kapela zagra

 

Pozdr.

[Gość123]

@beta_b ,, jeszcze w zielone gramy"

Pozdrawiam:)

[Gość Franek K]

Bardzo optymistyczny tekst.

W trzecim wersie usunąłbym to "i".  Będzie płynniej.