Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Po drabinie do nieba 

po drabinie do piekła

 pomiędzy 

zwykli śmiertelnicy 

zaprogramowani

trzeba coś w życiu

robić 

wybrać drogę 

poznać kogoś 

gdzieś się zadomowić

spłodzić na swój obraz i podobieństwo 

rano mówić dzień dobry

pić kawę 

kłaść się spać po północy potem mieć alzhaimera

albo raka trzustki

choć może mniej dramatycznie 

umrzeć na starość jak stary grzyb zmurszały 

a potem w paść w to pomiędzy w zaświatach 

I wierzyć w szczerą modlitwę tych co jeszcze żyją 

 

Edytowane przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Annie spodziewam się że treść tego wiersza chce się zanegować, ale wynika on z doświadczeń i obserwacji. Katolicy wierzą w czyściec, i modlitwe za zmarłych i większość nie żyje według talentów i pasji, nie tak jakby chcieli lecz według jakiegoś programu lub że coś trzeba robić i tak żyją w niespełnieniu,  aż przychodzi śmierć.  I nie wiem , czy to my kreujemy rzeczywistość jak pisze autorka , czy rzeczywistość nas? Czy udaje się to tylko nielicznym

Kredens pozdrawia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No właśnie, dla mnie to jest właśnie słynny Matriks :)

 

O to się chyba toczy cała ta gra zwana życiem, dopóki się nie obudzimy to rzeczywistość nami steruje, cały myk jest w tym żeby zajarzyć, ze to jednak my jesteśmy kreatorami.

Mówiąc po chrześcijańsku - to diabeł wmówił człowiekowi, ze nic nie może, tylko cierpieć i błagać o wybaczenie, niewiadomo za co.

Polecam książki V. Zelanda „Transfering rzeczywistości”

Opublikowano

Taki szybki przeskok od kawy do alzheimera i raka. Bywa bliski znajomy niedawno był jeszcze w listopadzie w 100% sprawny, tydzień potem zawroty głowy, diagnoza glejak - rak mózgu, 10 dni temu operacja, która się udała, ale już nikogo nie poznaje, ciągłe ataki szału. Wypisali go w poniedziałek do domu i dali parę dni. Życie. 

Opublikowano

@aff tak , kto takie chwile przeżył patrzy na życie inaczej  i wcale nie musi pesymistycznie, tylko może z większym zrozumieniem.  W życiu są różne chwilę wiadomo ,a czasem nachodzą człowieka takie refleksje jak w tym wierszu. Można tylko pomyśleć, a można napisac, ale i tak się wszystkiego o życiu nie pomyśli ani tym bardziej nie napisze. Moja mama powoli odchodzi, to jest ... wiesz już jakie. Ty już wiesz

Serdecznie pozdrawiam 

Kredens 

@Rafael Marius pewnie jesteś na drabinie do nieba, życzę byś nigdy z niej nie spadł,  naprawdę serdecznie i szczerze 

Kredens 

@Marek.zak1 tak, znam takie historie. Idziemy po cienkim lodzie. Ale stale o tym myśleć to bez sensu, trzeba żyć tu i teraz . Ten wiersz to jedna z myśli o życiu 

Kredens pozdrawia 

@Annie może po nie sięgnę. Dzięki 

Kredens 

  • 4 tygodnie później...
  • 5 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Stracony Słowianką jestem z Mazowsza, to się różne rzeczy chce:) wszystko dla siebie:)
    • @Stracony Oczywiście też, możliwe jest całe spektrum mieszanych interpretacji :)
    • @Leszczym no to mnie cieszą Twoje słowa niezwykle

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • W świecie okołopieniężnym są sprawy, które nie uchodzą, a w każdym razie nie na sucho. Mam nieco świadomości tych spraw. Na przekór im wszystkim postanowiłem jej kupić Mercedesa. Świat nie przepada, zwłaszcza ten biedny, za Merolami, dlatego właśnie go jej kupiłem. Nawet nie bardzo wiem dlaczego, jest przecież tyle marek aut, ale tak jest. Nie była nawet moją kochanką, co przecież też się nie spodobało. Związków partnerskich jak nie ma tak nie było, małżeństwa uchodzą najbardziej, a zwłaszcza te białe, fakt, najbardziej te białe. W związku z powyższym, a nawet mówiąc wprost przez powyższe kupiłem jej tego białego Merola, żeby tak – właśnie po to – żeby ją kupić. Ale to nie koniec tej historii. Ona – niemoja A – jeździła tym Mercedesem po mieście, z radością na twarzy i w uhahaniu i trzeba dodać, że nieco nieumiejętnie. Zdaje się, że podwoziła nawet tym białym Merolem jakiś swoich kumpli i to wcale nie dżentelmenów z powiedzmy, że najwyższych półek. Merol nie był przesadnie posprzątany i nie najczęściej wcale odwiedzał myjnię, ale to przecież takie nieistotne. Faktycznie, często się psuł nawet. No tak to się w nieco telegraficznym skrócie potoczyło, choć mawiają, żeby przecież na skróty nie chodzić. Cóż, poszliśmy, ale to inna jest historia. Swoje dowiodłem, bo tak chciałem, bo podobno mogłem tak uczynić. Miał miejsce znów, kolejny raz co zauważam wcale nieskromnie, całkiem nie najgorszy pomysł, choć to te najgorsze są teraz najbardziej w modzie. Najzabawniejszy zresztą jest koniec tej historii, ale cóż poradzić, że on jeszcze nie nastąpił.   Warszawa – Stegny, 03.08.2025r.  
    • @Bożena De-Tre Wiesz co ? Ja Bożenko proponuję abyśmy stanęli na warcie. Wirtualnie...tylko na razie. Ale już ramię w ramię. Zwarci i gotowi. I niech się do cholery coś dzieje. Co myślisz ?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...