Z końca ogrodu

[tomass77]

Oto dom stoi

Żółtawe światło pada
Widać dach blaszany
Okno ciemne
W nim jesienna zjawa... 

 

Oto krzew po lewo
Co kwitnie fioletem
Przed nim drzewo krzywe
Pień ścięty
Czerwone jesiennie... 

 

Oto dama z kosą
Wystaje za bramą
Wrota są spróchniałe
Skrzętnie
Wejść jej zabraniają... 

Edytowane 18 Października 2022 przez tomass77 (wyświetl historię edycji)

[pathe]

@tomass77 nie przemawia do mnie ten sposób pisania, ale rozumiem utwór i myśl w nim zawady na plus :) 

[tomass77]

@anima_corpus

Wiersz miał być pewnym obrazem. Nie skupiam się na jednej formie. Jestem miło zaskoczony docenieniem przez Anima Corpus. Szczególnie cenię tą opinię. Rozumiem także komentarz pathe. Może wiersz jest mało poetycki, jednak to, co miało być w nim ukazane znalazło taką właśnie formę. 

Ciekawe jest dla mnie nawiązanie do sdm, rzeczywiście od lat gram i śpiewam ich piosenki. Lubię interpretacje Stachury, który jest jednym z moich mistrzów. 

 

Dziękuję, 

Za zrozumienie i bycie tu 

Ze mną 

 

T. 

[Nata_Kruk]

Mnie się podoba.. dałam plusiki przy... 'corpusie'.

[tomass77]

@Nata_Kruk Dziękuję Nata. Za czytanie i ciepłe słowa. Anima Corpus dobrze poczuł ten tekst.

 

Pozdrawiam 

 

T.