Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Niebo rozgwieżdżone,
Gwiazdy świecące, 
Ulgę przynoszące, 
W księżycową  noc, 
Wszyscy już śpią,
A ja jedyna wciąż płacze,
Nie widoczna dla nikogo,
Płacząca samotnie, mimo mych krzyków, mych cierpień,
Nikt nie pomoże.  
Mimo że najlepszą, ambitna i mądra  
W ciemności pogrążona
Mimo że uśmiechnięta
W samotności  tonie,
Przez co się stało? Pytasz mnie
Przez słowa okrutne,  przez plotki niszczące,
Rozsiane jak żyto. 
Wciąż rosnące,
a swe plony zbierające. 
Mimo starania, mimo błagania, mimo szczerych próśb, mimo prawdy  
Każdy odwrócił się już
Zostawili mnie najlepszy przyjaciele, 
Rodzina ukochana, wyrzuciła na próg.
Me życie zniszczone,
Me życie stracone 
Z dnia na dzień wierzę w fałsz.
Ten w  okrutny żart.  
Chcesz mnie odwiedzić, proszę bardzo o tą mój aktualny stan: 
Cmentarz !!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To raczej "tylko" chwasty, które sie wśród żyta rozsiały i próbuja jego wzrost stłumić... Zbierając żyto trzeba je usuwać lub omijać, żeby z niego była czysta mąka i dobry chleb - życie. Serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

Jak dla mnie zbyt dosłowne i negatywne, lecz jeśli oddaje autentyczny stan emocjonalny autorki w chwili pisania to raczej należy współczuć, nie oceniać.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mam nadzieję, że to nic naprawdę przykrego i jak tytuł mówi: słowa, słowa, jedynie słowa…

 

Kiedy wszyscy śpią

Próbuj zasnąć

Nie myśl tyle o sobie

Wtedy ujrzysz drugiego człowieka

Nie uciekaj

Wyjdź na świat

Patrzysz w swoje odbicie w lustrze

Nic tam nie zobaczysz

Zasadź drzewko w ogrodzie

Cień ukoi znużonych

Usuń kamień ze ścieżki

Rowerzysta podziękuje uśmiechem

Słońce wschodzi każdego dnia

Rób to samo

 

 

 

Opublikowano

@Kapistrat Niewiadomski Moje wiersze nie są jakieś pozytywne, chciałam przez ten wiersz pokazać jacy są nie którzy ludzie. Nie wszystkie plotki są prawda, a przez jeden żart kogoś życie może zamienić się w piekło.  W szkołach, starszy dokuczają młodszym albo swoim rówieśnikom z własnej klasy. Nie wszyscy są tacy źli i bez duszni, nie mając sumienia robiąc krzywdę innym i dobrze się trawią, lecz nie raz nie którzy nie mogą wytrzymać psychicznie i znikają z świata. Ta zna zawsze. Moje wiersze, nie będą zbyt radosne,będę pisać o problemach o których inni się boją mówić. Może nie wszyscy, lecz nie które tematy nie są poruszane. 

Piękny wiersz napisałeś także. A czy pisałam to pod chwila emocji tego wiersza nie lecz kolejny który zamieszcze już tak.

Miłego dnia 

Opublikowano

@Shadow Wiersze mogą traktować o wszystkim: dobrym i złym, ale lubię gdy mają jakąś pozytywną wymowę, a autor potrafi zachować szczyptę optymizmu pomimo wszelkich przeciwności losu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Śmiej się kiedy żal ściska serce
Zamiast się łamać, poślij uśmiech
Pochmurne niebo się rozpogodzi
Gorycz i smutek zamienią się w uśmiech
Zrób tak, a może jutro
Promień słońca zaświeci dla ciebie

 

Z piosenki Charlie Chaplina „Uśmiech”

(z ang. tłumaczył K. N.)

 

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Agnieszka Charzyńska ...Te brudne dworce gdzie spotykam ją, Te tłumy, które cicho klną,...                                   Grzegorz Ciechowski   Tak mi się przypomniało. Dziękuję, pięknie to napisałaś. 
    • @Jacek_Suchowicz Ulala cóż za smakowita ta Viola.. Piękna, miła, słodka... A jaka zmysłowa    .. "wszelkie podobieństwo osób do sytuacji jak i sytuacji do osób jest zupełnie przypadkowe"... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Panie Jacku sztosik że tak powiem  
    • @Mitylene ta odpowiedź jest tak czasami, przytłaczająco - istotna. Dziękuję za podzielenie się myślą

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          @violetta  jakiś mi tak wleciało do głowy... Ale co śmieszniejsze widzę te kokardy Pozdrawiam miło Cię pod tematem widzieć     @Stracony I powiem Ci rozbiłeś "bank" o ten świadomy smak mi się rozeszło... Dlatego zaczęłam od; nałogowego posypywania kontur ust solą - sól podkreśla smak. Miło że podzieliłeś się myślą  Pozdrawiam serdecznie      
    • Och, radości naszej kwiatowej daj nam dziś; I nie pozwól by w dal wybiegła nasza myśl  Gdzieś do niepewnych żniw; tutaj zatrzymaj nas Wszystkich, po prostu w ten wiosenny czas.   Och, w białym sadzie tej radości daj nam moc, Jakiej nic nie miewa w dzień, jak u duchów w noc; I uszczęśliw nas szczęśliwymi pszczołami, Wśród doskonałych drzew rój brzęczy kołami.   I uszczęśliw nas nagłym ptaka przelotem, Co brzęczenie zagłusza skrzydeł trzepotem, Meteor z dziobem jak igła śmigający, Nektary z kwiatów w powietrzu spijający.   Bo to miłością jest, a nie nic innego, Która należy do Boga wysokiego, By uświęcić w pełni Jego zamierzenia, A od nas wymaga jedynie spełnienia.   Od tłumacza: Jak raz trafiłem w porę roku.  I Robert: Oh, give us pleasure in the flowers to-day; And give us not to think so far away As the uncertain harvest; keep us here All simply in the springing of the year.   Oh, give us pleasure in the orchard white, Like nothing else by day, like ghosts by night; And make us happy in the happy bees, The swarm dilating round the perfect trees.   And make us happy in the darting bird That suddenly above the bees is heard, The meteor that thrusts in with needle bill, And off a blossom in mid air stands still.   For this is love and nothing else is love, The which it is reserved for God above To sanctify to what far ends He will, But which it only needs that we fulfil.
    • @violetta rozpieszczasz mnie słowami :):):) W nocy przyśni mi się może, że jestem jakimś Sienkiewiczem czy innym Norwidem :) Przewróci mi się w głowie normalnie. A pamiętasz ten cudowny sonet:       "Już północ - cień ponury pół świata okrywa,  A jeszcze serce zmysłom spoczynku nie daje,  Myśl za minionym szczęściem gonić nie przestaje,  Westchnienie po westchnieniu z piersi się wyrywa.  A choć znużóne ciało we śnie odpoczywa,  To myśl znów ulatuje w snów i marzeń kraje,  Goni za marą, której szczęściu niedostje, A dusza przez sen nawet drugiej duszy wzywa.  Jest kwiat, co się otwiera pośród nocy cienia  I spogląda na księżyc, i miłe tchnienie wonie,  Aż póki nie obaczy jutrzenki promienia. Jest serce, co się kryje w zakrwawionym łonie,  W nocy tylko oddycha, w nocy we łzach tonie,  A w dzień pilnie ukrywa głębokie cierpienia".       A Słowacki miał przyjaciela, Ludwika Spicnagla. Pamiętam jak w jednym z listów do niego napisał tak:  "a czy ty wiesz, że ja według Gala mam organ samobójczy ?" Jak byłem dzieckiem bardzo mnie to intrygowało. I zapamiętałem. Dziwne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...