Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dla Niej...


Rekomendowane odpowiedzi

@[email protected] że kobieta może uciec w mistyfikację to rozumiem ,ale facet? I jeszcze się spełnić? Choć kobieta też może udać spełnienie to jednak nie spełnić się, ta męka w miłości przypomina mi Morsztyna i poetów młodopolskich,ale po co tak daleko wracać, chociaż z drugiej strony czemu nie ? Wybacz choć o ekstazie to bez ekstazy

Kredens pozdrawia 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Stary_Kredens Czasami faceci uciekają ze swoją słabością w udawanie kogoś innego, czasami dla świętego spokoju.
Statystyki mówią, że coraz częściej nie spełniamy się jako mężczyźni, nie jest to dla nikogo nowina. A po drugie mają taką podaż, ze prawo podaży i popytu wymięka. Na prawo most na lewo most, a środkiem...


Pozdrawiam Kredens, a tak nawiasem mówiąc, robiłaś to kiedyś na kredensie?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@A-typowa-b Dziękuje Anno za wstęp, mam nadzieje że jeszcze coś napiszesz o wierszu - plusy i minusy.
 

Kłaniam się.

@Krzysztof2022 Coś pomiędzy wierszem miłosnym a erotykiem, ale czy można tam jeszcze cokolwiek wcisnąć... próbowałem.

 

Pozdrawiam Krzysztofie.

@Marek.zak1 Marku niech będzie że to erotyk, mistrz ma zawsze rację. Dla mnie to wiersz miłosny i domyśl się dlaczego?


Wszystkiego dobrego na Świątecznych zakupach.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@[email protected] źle się czuje krytykując innych i tego nie robię. Jeśli wiersz dotrze do mnie zostawiam po sobie ślad.  Ania trafnie zauważyła Wertera mnie również fragment się spodobał:

"czasami nie rozumiem wprost, jak może i śmie kochać ją inny, gdy to ja przecież kocham ją tak wyłącznie, szczerze i bezwzględnie, że nic innego nie znam, nie wiem i nie mam poza nią jedyną." 

Choć nie wiem czy dokładnie o ten Tobie chodziło. Dlaczego podmiot liryczny ucieka w mistyfikację?

 

Pozdrawiam

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@A-typowa-b "Prawdziwa cnota krytyk się nie boi" - idąc za Krasickim,

                             obruszenie, popłoch, jak czasami - napiszesz "cycki"!

 

Kłaniam się. "O czemuż tak się dziać musi, że to co stanowi szczęście człowieka, przemienia się w krynicę jego niedoli" - to jest ta mistyfikacja, która Tobie nie pasuje.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To ja trochę pomarudzę.

Mam nieodparte wrażenie, że peela okrutnie zmęczył ten zakręcony seks, a Autora wiersz. ;D

Wrrróć!

Tzn. bardziej jego forma z tym samym, nieustającym rymem, więc "przy ostatnim już wersie"

odczuwa niesamowitą wręcz satysfakcję, że wreszcie już koniec. Wyobrażam sobie, że właśnie tak

poczułby się Werter, gdyby 'dopiął (auć) swego'. ;)

A może to wcale nie seks, tylko na razie same gorące wyznania i deklaracje?

Co by nie powiedzieć, to jest solidnie wypracowany wiersz. Podziwiam Cię Grzegorz za tę wytrwałość

do majstersztykowania. :)
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@jan_komułzykant Nie myl Janku wierszopisania z seksem, a jak chcesz szukać sensu w poezji, to możesz przejść niemiłe rozczarowanie. Ten właśnie portal jest tego obrazem. Wiersz to nie rozprawa naukowa - nie praca magisterska, gdzie możemy doszukiwać się logiki. Dobrze wiesz, że jak ktoś napisze że Putin to super facet, to nie będziesz go włóczył po sądach. Poezja może wszystko i jeszcze zostanie miejsce na zawiązanie supełka.

 

Miłego wieczoru.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat ja nie lubię kryminałów, ale podoba mi się ewidentnie epicka swoboda przekazu.  (Chyba polubiłam mamę)
    • odziedziczyłem po mamie zamiłowanie do czytania kryminałów. bywają prawdziwie maniakalne tygodnie, gdy pochłaniam jeden dziennie. czasami bawią mnie (łamane na: żenują) grube nici, jakimi w akcję wplątywany jest główny bohater/bohaterka. jak autorzy doszywają tymi dratwami przypadkowych ludzi, żadnych tam detektywów czy policjantów, do zagadki popełnionej zbrodni, a ci, z sobie tylko znanych powodów, postanawiają ją rozwikłać, pomścić kompletnie obcą osobę, ot, tak sobie stać się zamieszanymi w kryminalną aferę. a może... zróbmy tak samo? zabiorę cię w rejony, gdzie nawet sumienie nie dociera. aby badać, czyja była ta amfa, kastet, kto pchnął nożem, zastrzelił, próbował wymusić. będziemy podsłuchiwać konferujących gangusów, śledzić agresywnych karków, nagrywać dilujących gówniarzy. przylepimy się do morderstwa jakiegoś Wasyla czy Jewgienija. aby przegrać. chcę tego. bo jeśli miałbym głupio zatracić się w czymkolwiek (a wbrew temu, co podpowiada hedonizm – każda zatrata jest równie durna) –  to jedynie z tobą. nie pragnę, oczywiście, leżeć razem w dole, zastrzelony i obsypany wapnem, wżerać się trupio głębiej i głębiej w twoje ciało. ale marzą mi się punkty kulminacyjne, te zjazdy na linie. te runięcia w bezkres.
    • Cień gaju soczystych cytrusów Ochładza marmury portyków Twój uśmiech jak miąższ pomarańczy I dłoń - kromka chleba pachnąca I oczy - szmaragdy z dna morza I uścisk w objęciach wieczności Stoimy jak drzewa czereśni Kwitnący wonnymi płatkami W kościele w świątyni w boskości Gdzie Twoje rumieńce są sacrum Tu Nas cierń zła nie ukłuje Ni burza nie strzaska Nas gradem Lecz wkrótce Nam rozstać się przyjdzie Nie tęsknij - lecz tylko pamiętaj Ten kościół w marmurze portyków Ten cień te cytrusy tę chwilę! 
    • Różne te "jesionki" bywają...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Pozdrawiam.
    • Obraz kolei życia przez zmieniające się ubrania, no i ta puenta. Bardzo mi się podoba. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...