Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane

Nie ma edycji historii do wyświetlenia lub ten wpis był edytowany przez moderatora.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Odmienna Delikatność Snu

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Dekaos Dondi Ale jak znowu napiszesz jakieś Straszydło?
    • Migrena
      Cena za cierpienie…

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Manek   Od Rosji reparacje ? Dostaniemy figę z makiem, buraka w kopercie i Wołgę pełną mułu do przepłynięcia. Jak się postarają - wyślą nam powietrze w słoiku, albo obietnicę, co paruje szybciej niż samowar.   A w wersji hard ? Przyślą „reparacje” w formie rakiet balistycznych i „dowody wdzięczności” na pokładach bombowców, żeby z nas zrobić miazgę szybciej, niż zdążymy powiedzieć „gdzie reszta ?”.      
    • Aleksandra Pietruszka
      Łzy

      Przez Aleksandra Pietruszka · Opublikowano

      Łzy Łzy płyną, znalazły ujście Trzymałam je wewnątrz, bym potem mogła umrzeć Żyję, łzy płyną litrami A ja wciąż czuję pustkę, idąc alejami. Bliskich nie ma, dawno zmarli Zniknęli i ślady po sobie zatarli Więc święto te obchodzimy W listopadzie na cmentarze też chodzimy. To ja ich opłakiwałam  I w ten sposób o nich wszystkich wspominałam Dusiłam się mymi łzami Nocami i dniami znikałam, czułam, pali To puste w sercu miejsce Zalepione powinno  być po wielkiej męce. "Czas leczy rany" kłamstwem jest Czas nie pomaga, przyzwyczaja, prawdy to gest.
    • Simon Tracy
      Pomyślałem, że

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Leszczym Ukłon za wiersz od poety wyklętego 
    • Liero
      W czasach gdzie nie ma południa

      Przez Liero · Opublikowano

      Cień się przykleił do drogi, Czernią dając znak że nie wstał. Przeciągał się choć względnie późno, Fizycznie bez względu na miejsca. Wtem zaczął maleć mi w oczach, Choć ledwie minęła dwunasta. Za krótki był widocznie w piętach, Kurcząc się od zgiełku miasta. Co wzrastał to spadał w ciemności, Dławiąc się jej oczu odmętem. Zwiał zagubiony w uczuciach, Od Białej Damy gry wstępnej. Bez szans na chwile w zenicie, Brązem chcąc wszystkich omamić, Liście aż spadły z wrażenia, Horyzont przewracał oczami.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...