Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powolutku! Ero moja miłości


Rekomendowane odpowiedzi

 

Najniższy punkt na lontach twojej kobiecości
stanowi depresja nie martwego morza n.e.
Samo zrozumienie jej - droga! Mi, przejścia!
Promieniami oszkleni, w słońcu zaślepieni

 

Nie widząc pasów, zakazów, czy przykazów,
tylko stop! Człowieczeństwa jest sznurkami ;
martwe źrodło pustynne wynagrodziła nam
burza piaskowa szukając wody -
przez mgłę widzi ciebie! A co dopiero mnie

 

Szybką opada w końcu, ścieramy się jeszcze 
konotacją naszych tornad, tworząc wespół 
,, F " w sejsmiczność, nie wybuchła odległość
nową - przycisk tej detonacji trzymamy my!
Z tego, całego gorąca powstrzymujemy się

 

Obrazem świata; globusem kręcimy uczucia 
palcami wrzynając się głębiej, w grawitację

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@A-typowa-b Moim zdaniem, pechem jest istota niezaufania. Stosując jednocześnie zasadę ograniczonego,  gdzieś jednak tkwimy, obok zapierda....nia. Całość skłania mnie do refleksji; poznawać się mało, jest większym przyciąganiem

naszej znajomości, w ostateczności my wiemy, co nastąpi. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@A-typowa-b U mnie akurat, z tym kłopotu nie ma. Ponadto, dziękuję, że zdecydowałaś się słowo zostawić, pod treścią.

Reszta, jak piszesz. Nie korzystam z takich maści. Wolę pisać do kogoś, czy rozmawiać. Tak, dzisiejszy czas, jest na wyciągnięcie ręki;  jak sama, za pewne wiesz, jest dzisiejszym bogactwem!

Pozdrowienia dla ciebie

@słone paluszki

Dziękuję!

Pozdrowienia tobie przesyłam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...