Upadek

[Patrycja Kudyba]

Trzask!
BUUMMM!
Spadł!
Roztrzaskał się autorytet
zginął w tragicznej pozie
z ręką w górę uniesioną
wymachując nożem
niby ostrzem bolesnym
słowami głęboko skrywanymi
które w popłochu uciekają
ze złością wykrzywionych ust
jakby bały się
że nie zdążą zranić
BUUMMM!
Zostały puste skorupy
bez zieleni
bez wnętrza
obcy człowiek
i strach, że jednak wróci

I ty nadal będziesz go kochać

[vacker_flickan]

pierwsza refleksja:
z czwartego wersu wywaliłbym „autorytet” i może przenieść do tytułu? zatytułować „autorytet” może?
i po co te wielkie litery na początku każdego wersu? maniera:) fe:)
fajnie zbudowałaś klimat słów wyrzucanych jednym tchem, to mi się podoba
pozdr

[Patrycja Kudyba]

Wielkie litery to rzeczywiscie maniera... jakos tak mi sie samo pisze ;)
Poprawię zaraz, obiecuję ;)
Autorytet... hmm... ktoś mi już to podpowiadał, ale uparłam się przy Upadku :)
Taki już ze mnie osioł uparty ;)

[Patrycja Kudyba]

więcej komentarzy juz sie nie doczekam? :/

[Antoni Leszczyc]

Nie za bardzo mi się podobało. Początek bardzo źle do wiersza nastraja: takie trzaski w monitorze kojarzą się raczej z "Lokomotywą" niż z poważną tematyką. Kika sformułowań mi się nie widzi: przede wszystkim "ostrze bolesne" i "tragiczna proza". Na plus ten "obcy człowiek".

Mieszanie czasów zamierzone?

Pozdrawiam, Antek