Patrycja Kudyba

więcej komentarzy juz sie nie doczekam? :/

Wielkie litery to rzeczywiscie maniera... jakos tak mi sie samo pisze ;) Poprawię zaraz, obiecuję ;) Autorytet... hmm... ktoś mi już to podpowiadał, ale uparłam się przy Upadku :) Taki już ze mnie osioł uparty ;)

Trzask! BUUMMM! Spadł! Roztrzaskał się autorytet zginął w tragicznej pozie z ręką w górę uniesioną wymachując nożem niby ostrzem bolesnym słowami głęboko skrywanymi które w popłochu uciekają ze złością wykrzywionych ust jakby bały się że nie zdążą zranić BUUMMM! Zostały puste skorupy bez zieleni bez wnętrza obcy człowiek i strach, że jednak wróci I ty nadal będziesz go kochać

Stukot metalowych kół na krzywym chodniku stuk,puk,stuk,puk Oto tolerancja na swym tronie stuk,puk,stuk,puk Przechodzimy obojętnie Śpiesząc autobus kino praca spacer zakupy idąc w dal bez celu stuk,puk,stuk,puk I tylko jakiś uporczywy dźwięk Chodzi nam po głowie stuk,puk,stuk,puk...

Słowa potrafią ranić wyrażać emocje sprawiać ból niefizyczny zabijają duszę nadzieję zabijają miłość ale potrafią tworzyć świat nowy bezpieczny bez bólu cierpienia łez wystarczy słowo znikną problemy słowa magiczne pisane wciągają w nierzeczywistość posłuszne przynoszą ukojenie