Czysta kartka

[foreach]

Czysta kartka, nie spisana jeszcze.

Drewnem bieli się aksamitnie.

A na niej tylko kilka poziomych, barwą przyciemnionych prostych.

I jeszcze idealnie równych do tego.

 

Cała ona czeka i czeka.

Niezmiernie cierpliwie.

Zdecydowanie przeciwnie do tego, co w mej kotłuje się głowie.

Jej cierpliwość i moja niecierpliwość - czy to nie równowaga?

Czyż to nie właśnie wtedy i czyż nie właśnie dlatego potrafimy współgrać ze sobą jak jedność?

 

Aż do dotyku pióra wiecznego, rysy atramentu następnie.

I już nie czysta.

Teraz zapełniona z lekka.

Z bieli w czerń powoli przechodzi.

Jakby od dnia, do mroku twórcy zdań.

Klasycznie i elegancko.

 

Dc

[A-typowa-b]

Musiałam przeczytać dwa razy, ale spodobało mi się to co zostało napisane.

Pisanie o pisaniu, poetycko przedstawiony moment twórczy. 

Pozdrawiam a-b