Tory po których nadzieja się oddala

[Waldemar_Talar_Talar]

starość to starość

ma swoje tory po

których nadzieja

się oddala

 

starość to starość

to nie zabawa to

dni i noce udane

albo nie

 

starość to starość

ma swoje prawa

potrafi kochać

pamięta łzy

 

starość to starość

nie ma że boli ten

ból już był to nic

odkrywczego 

 

starość to starość

pachnie minionym

może być piękna

jak kwiat

 

starość to starość

jest jak skarb na

który trzeba

życiem zasłużyć

 

 

[Gość]

@Waldemar_Talar_Talar Powiem szczerze, że większość strof sama w sobie mnie nie ruszyła. Ale razem wzięte są potrzebne, bo prowadzą do ostatniej, która stanowi bardzo (bardzo!) mądrą puentę.

[corival]

@Waldemar_Talar_Talar Kolejne przemyślenia. Tym razem - starość. Pozdrawiam Waldemarze :)

P.S. A, właśnie... jak to nadzieja się oddala... chyba zależy która nadzieja ;)

Edytowane 19 Sierpnia 2021 przez corival (wyświetl historię edycji)

[GrumpyElf]

@Waldemar_Talar_Talar Piękny tytuł i mądry wiersz. 

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -  dzięki serdeczne za czytanie i komentarz  - 

                                                                            Pozdr. jeszcze wakacyjnie.

Witam   jakby nie patrzeć to jednak nadzieja - 

                                                                                 Pozdr. radośnie.

Witam -  dziekuje za tak miły komentarz - 

                                                                            Pozdr. uśmiechem.

@Pan Ropuch -  dziękuje serdecznie - 

 

@zetjot - @Leszczym - @GrumpyElf - @Ewa Witek

 Wszystkim ślę podziękowanie.

 

[Waldemar_Talar_Talar]

@huzarc -  dziękuje serdecznie - 

@Pan Ropuch -  dzięki - 

[Pan Ropuch]

@Waldemar_Talar_Talar Nie ma za co Waldku :) i sobie dziękujesz :) 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch