Szatan

[Nikodem Adamski]

Żywię jeszcze nadzieję
że zdobędę się kiedyś na skruchę

 

Odrzucę nienawiść

wysłucham do końca Bożego planu
i przyznam, że źle go zrozumiałem

Zajmę miejsce, które mi przeznaczył
wrócę do domu
przyniosą mi szatę, pierścień i sandały
zabiją cielę, rozpocznie się uczta

 

Uśmiechnę się wtedy

nieśmiało, bo niewprawnie
a Królestwo będzie pełne

 

żywię jeszcze nadzieję

[Johny]

@Jaka jest prawda Ciekawe. Stawia pytanie, czy Szatan, symbol największego zła, może kiedyś zostać zbawiony? Nawiązanie do przypowieści o synu marnotrawnym w wierszu, sugeruje że nie jest to niemożliwe.

 

W kontekście nie religijnym można zapytać, czy każdy ma szansę na dobre życie? Nawet jeśli dotychczas się potykał, czy może wrócić na prostą? Wiersz daje nadzieję że tak. Każdy może być dobrym człowiekiem.

[Annuszka]

Dobry wiersz... A nadzieja powinna zostać z nami zawsze :)