Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@jan_komułzykant Uderzasz w mocne bębny. Kiedyś uczyłem chłopca (jego rodzice byli po rozwodzie) bo jego ojciec nie widział nic zdrożnego w tym by oglądać owe filmy kiedy nim się zajmował. Przecież 1.5 roczne dziecko i tak nie zrozumie. 

Obniżona pewność siebie, samoocena, zdolność do konfabulacji, nerwica natręctw itd. etc. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch@Jo Shakti Wiersz na tak! Pozdrawiam i dziękuję jako nauczyciel.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

 

 

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@corival Dziękuję Ci za cenną uwagę... Sprawdziłam tu i tam i w końcu zmienię na "wobec życia"... jak myślisz? Pozdrawiam Cię seredecznie...

@Kot Dzięki za komentarz... zgadzam sìę z tobą, taka właśnie jest refleksja płynąca z tego wiersza... Bardzo cenię sobie pracę nauczyciela, ale... Sukcesja uczniów zanika. Wyrażenie to zaporzyczyłam z hinduskich tekstów i przekazów, którymi interesuję się od kilku lat...  pozdrawiam ciepło

@Pan Ropuch Dzięki za odwiedziny. Cenię sobie pracę nauczyciela, wiem jaki to trud i wysiłek... obraz bohatera mojego wiersza być może trochę przerysowany, ale opieram się na dawnych przekazach... być może sama lubię dążyć do doskonałości ;)... podzieliłeś się pewnie dość trudnym dla ciebie doświadczeniem, jestem ci wdzìęczna... pozdrawiam serdecznie

Edytowane przez Jo Shakti (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Gosława Dzięki za odwiedziny. Cieszę sìę, że mogłam sprawić Ci przyjemność tym wierszem... Będąc w Anglii uczyłam dzieci w domu przez dwa lata na tzw. Domowym nauczaniu, a potem chodzìłam raz w tygodniu do szkoły, do której uczęszczały, czytać dzieciom i pomagać im w zajęciach... Było to wspaniałe doświadczenie i wystarczyły tylko chęci i znajomość angielskiego... Niestety, w Polsce to nie przejdzie... ;) pozdrawiam Cię cieplutko i całą kadrę pedagogiczną ;P :*

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Szanowny Panie nauczycielu Ropuchu, rozumiem, że widzisz różnicę między ironią, jaką zawarłem w oglądaniu pornoli przez rodziców i dzieci, a tym, co napisałem w pierwszym poście. Z taką rzeczywistością, z jaką ja i zapewne Pan miałby problem, nie ma natomiast żadnego "nowoczesna" ekipa nauczycieli z dyrektorem szkoły włącznie, opisani w linku, który podałem. Ja nie miałbym za to żadnego problemu ani z trylogią w polskiej szkole, z ani z wywaleniem takiej ekipy, gdyby to ode mnie zależało, prosto na bruk. Rozumiem, że "ratuszowe" trendy są od lat, niestety, w modzie. Chciałbym jeszcze jedynie zrozumieć, gdzie tkwi ich geniusz.

PS

"ów filmy" odmienia się, piszemy więc - owe filmy.

Pozdrawiam.

 

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kto ma oczko to niech mrugnie kto widoczny niech nią gniecie kto zaocznie miałby wśród niej wdzięk rozłożyć w bransoletkę   kto ma dziubek, niechaj wróbla precz wstręt daje auto'braniem kto dopuszcza, ciałem zrównać armat turę w ciągłość sprawną; któż nie zmusza się w atrament do warunków międzyrzecznych ciemnych ścianek nieraz danym wymalować wniosek sprzeczny    
    • @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemiłe nagabywanej. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czytając to zdanie moja wyobraźnia przedstawiła mi duże sklepowe okna wystawowe, a tam ukazane obietnice radości po udanych zakupach. Ogólnie mówiąc, każde okno, od zewnątrz lub wewnątrz potrafi wzbudzić ciekawość. @Domysły Monika Zwykle moc wiersza jest w samym tytule, który potrafi zaprosić do lektury. Taka melodia to zapewne pozytywne myślenie, a wówczas świat nabiera kolorów tęczy. Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

            @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemile nagabywanej. 
    • Rozjaśnia się. Świat budzi się z koszmarnego snu. Barwy są pełne. Powietrze lekkie.   Wszystko dzisiaj niesie obietnicę. Każdy w swoim oknie maluje nową wizję: Śmiech i taniec.   Czy radość dzisiaj wzmacnia? Czy przez nią każdy czuje się zjednoczony? Czy smutek ciągnie w dół? Czy jest pokojem bez drzwi i nikt nie wejdzie?   Gdzie rozkwitnąć, by móc się pomnożyć w radości na zawsze?   Znaleźć spełnienie, Otworzyć się na siebie. Stworzyć taką melodię, przy której... Tańczysz.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...