W chatce u babuni

[Pan Ropuch]

@[email protected] Szacunek aż kipi w tym ugotowanym wierszu. Pięknie każdy tutaj może brać garściami dla siebie i od siebie dopowiadać. Moja babcia to była Najmocarniejsza Kobieta o której jestem w ogóle w stanie pomyśleć.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch 

[GrumpyElf]

@[email protected] Bardzo mnie wzruszył Twój wiersz. Oddałeś w nim pełen sentyment i to niezwykłe oddanie codziennym czynnościom, byle tylko domownicy byli syci i zadowoleni. Piękny obraz Twojej babci, którego dużo wzięłam dla siebie. Dzięki.

[[email protected]]

@GrumpyElf Zmarła mając 91 lat, pomimo że całe życie ciężko pracowała, była prawdziwym z krwi i kości człowiekiem, wzór uczciwości, skromności, oddania Bogu. Co niedzielę idąc ze mną do kościoła około 7 km, przystawała przy każdej kapliczce wiejskiej i się modliła. Jak kaprysiłem, wystarczył Jej wzrok, żeby przywołać mnie do porządku, klękałem grzecznie obok Niej i robiłem to co Ona.

Miłego wieczoru.

[GrumpyElf]

Obyśmy i my tyle znaczyli kiedyś we wspomnieniach. Miłego.  

[[email protected]]

@GrumpyElf Nawet nie próbuje się z babcią mierzyć, już na samą myśl widzę Jej minę w niebie?
 

Dobranoc Grumpy.

[GrumpyElf]

@[email protected] Babcia na pewno jest dumna z wnusia. Dobranoc, Grzesiu. 

[Sylwester_Lasota]

Piękny wiersz, Grzegorzu. Robot trochę za techniczny, ale reszta... klimat, styl, dobór obrazów... naprawdę duża klasa. Babcia mogłaby być dumna z tak widzącego ją i tak piszącego wnuka... bez znaczenia ile ma lat.

 

Pozdrawiam serdecznie

[huzarc]

@[email protected] Winszuje elegancji formy i znakomitej redakcji wiersza. Pozdrawiam. 

[[email protected]]

@Sylwester_Lasota Sylwku odeszła dawno 30 lat temu... już nie ma, teraz tylko ja jeszcze mam, dlatego chciałem zostawić dla Niej znak pamięci, bo na to zasługiwała Swoim życiem.
 

Wszystkiego dobrego, u mnie dopadało i teraz mam 30 cm śniegu.

@huzarc W stosunku do własnej babci trzeba być eleganckim, bo Ona za Swojego życia takaż była wobec mnie, mam Jej geny we krwi i jestem z tego dumny Huzi.

Kłaniam się pięknie.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... Grzegorz... Wiersz o babuni, aż chciałoby się w tytule.. w chatce u babuni... bo przecież .. na chacie.. najczęściej imprezują... ;) Ślicznie jest w wersach i każdy wiersz traktujący o tak bliskiej osobie, splata się z moimi  osobistymi wspomnieniami. Czasami na moją babcię mówiłam.. babuleńka.. ponieważ dożyła sędziwego wieku.

Zostawiam zasłużony plusik.

Pozdrawiam.

[[email protected]]

@Nata_Kruk Nato - poprawiłem, faktycznie zbyt nachalnie i pop kulturowo, babcia by mnie wytargała za kudły... i miałaby racje, choć nigdy tego nie robiła.
 

Miłego dnia i dziękuje za radę.

[Pan Ropuch]

@[email protected] Moja babuleńka urodziła 9 dzieci :) Jedno zmarło kilka dni po porodzie Janek zdążyli go ochrzcić w szpitalu. Ósemka pozakładała swoje rodziny. Mój tato był najmłodszy gdy się urodził jego najstarsza siostra która była drugim dzieckiem w kolejności miała już własne jednoroczne dziecko:) 95 lat żyła dziadek 93. Masło i twaróg plus kluseczki oraz chleb na klonowym liściu to jest znak rozpoznawalny to są smaki dzieciństwa. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

[[email protected]]

@Pan Ropuch Moja rocznicowa babcia urodziła sześcioro, ojciec był przedostatni, zmarł mając 64 lata, natomiast prawie 100-letnie dwie siostry żyją do dzisiaj. Pamiętam babcię jak żegnała krzyżem chleb przed jego ukrojeniem, dzisiaj prawie całe bochny widzę na śmietniku. Babcia by czegoś takiego nie zniosła. Masło u babci sam robiłem takim długaśnym kijem szturchało się w takiej stożkowej dzieży, ale jak później smakowało na pajdzie chleba którą trzymałem w dwóch rękach.

niech mi ktokolwiek powie, że nie mamy czego wspominać?

Wszystkiego dobrego, baw się dobrze w wierszowanie.

[lena2_]

Grzesiu,  zasłużone głosy, wzruszająco opisałeś:)

[[email protected]]

@Gosława Reniu z babcią sam kroiłem makaron, ona wałkowała ciasto i zawsze wołała - Grzela masz młodsze ręce pokroisz mi makaron - ile razy miałem reprymendę że nitki za grube. Czasem doszedłem do takiej perfekcji, że babcia znowu swoim przyciszonym głosem - Grzela to są nici krawieckie a nie makaron.

Miłego piątku i znów od początku.

[[email protected]]

@[email protected] Lenko, dziękuje za wzruszające słowa, chyba na moment otwarliśmy się na naszych przodków, którzy być może z zaświatów nas pilnują... trzymaj się babciu - Kocham Cię!

Miłego wieczoru, pamiętając babcię Lenko próbuje być lepszy dla Julci.

@Gosława Reniu my jesteśmy różni to i babcie były różne, przecież to nasze korzenie, wrzynały się w ziemię po swojemu, och ta ziemia!!!

[Jo Shakti]

Pięknie...przed oczami namalował mi sìę obraz chatki i babuni, czytając twój wiersz... mało już takich chatek... pozdrawiam 

Edytowane 9 Kwietnia 2021 przez Jo Shakti (wyświetl historię edycji)

[Pan Ropuch]

@[email protected] Ta maselnica u babci zawsze była, ona kręciła to masło i grubo po 80 roku życia tak jak i trzeba było ją siłą trzymać w domu by nie szła ziemniaków zbierać wieku 90 lat, mieszkali ostatnie 25-30 lat w Białymstoku ale mieli pół hektara, jabłoń, gruszę maliny, czerwone winogrona, małą szklarnię na pomidory i ogórki plus te ziemniaki :) Najbardziej pamiętam małe kocięta i kuchnię ze starego pieca z żywym ogniem i tymi mosiążnymi pierścieniami. Napisałem wcześniej Najmocarniejsza bo taka była psycholodzy terapeuci doktorzy itd. etc. nie byli potrzebni ją zachartowało życie, wojny i głód którego doświadczyła. Takiej pokory już dzisiaj nie robią. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

[[email protected]]

@Jo Shakti Tak, takich chatek już nie ma... prawie, gdzieniegdzie zostały, teraz jest moda zachodnia - beton, błysk szyb, garaż na cztery fury, ogrodzenie dwumetrowe... szkoda o tym pisać.

Trzymaj się zdrowo.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@[email protected]

Poruszyłeś emocjonalną nutę w moim sercu Grzegorzu! Tak się to złożyło w moim życiu, że bardzo dobrze pamiętam i miło wspominam moje dwie babcie. Urocze wspommienia przywołałeś tym wierszem i nawet łza w oku się zakręciła.

 

Pozdrawiam!