Pajęczyna

[FilipD]

Rozrywasz pajęczyn wstęgi, 

byle zostawić popiół. 

Jakąś chorą cząstkę głowy,

jakąś chorą zdobycz dnia. 

 

Wiersz obfity w zdania, 

bez wyrazu, snujący 

się od delikatnego koloru, 

do delikatnego koloru. 

 

Dni są bez, dni gorzkiego chleba,

Krwawi drzewo, krwawią kartki, 

rozkopane doły dawne. 

 

Przy listach siedziałem długo, 

by pamiętać, że pamiętam. 

Zakuty w kajdanki ścian, 

odbijam się od nich i wklejam. 

 

I tylko dom, dom, dom, 

okien drży rozmazana kreska, 

I tylko pajęczyn wstęgi, 

śnić na jawie kilka lat.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czasami jedyną forma odczuwania życia i odróżniania go od iluzji jest cierpienie... Wierzę w to, ze forma przejściową, może nawet konieczną, żeby od niej się uwolnić... Tego uwolnienia życzę Peelowi. :) Intensywny, wyrazisty wiersz. Pozdrawiam!

[FilipD]

@Dag Miło mi! Dziękuję :)