Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

200 i jedna - trzydziestyczwarty: Protoplastka


Pan Ropuch

Rekomendowane odpowiedzi

siedzę patrzę i nie mogę się tobie nadziwić

jesteś taka piękna silna aksamitna

wszystkie dobre geny mam po tobie

czas nigdy nie miał z tobą po drodze

moja prapraprapra i po tysiąc pra babciu

 

Afrykanko.

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...