Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ciszotyk

Gość Franek K

Przez Gość Franek K
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)


Nie mówmy nic dzisiaj, nie trzeba,
Zanurzmy się razem w milczeniu.
Niech słowa przezbędne zapadną
Głęboko pomiędzy w spełnieniu.

Niech myśli rozkoszą dziś wybrzmią
W ciał naszych zacisznym dotyku.
Języki się splotą subtelnie,
Zmysłową popieśćmy się ciszą.

Uspokój mnie w sobie kojąco,
Jak balsam, co chłodzi namiętnie.
Niech mruczy twa skóra dziś drżąca,
Najcichszym z zapachów - pragnieniem.

Niech usta bezglośnie twe szepczą,
Błogości melodię do ucha.
Kołyszmy się w rytmie jej lekko,
Chcę cały się w tobie zasłuchać.







 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku. 

Lubię tworzyć nowe słowa. Mam już kilka na "kącie"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Pozdrawiam i wszystkiego dobrego w New Roku

@Annie

 

Dzięki Annie i wzajemnie .

Kreseczki zaiste zabrakło. Tak jest jak się pisze na telefonie.

 

Pozdrawiam i wszystkiego dobrego (erotycznego?) w New Roku

@dot.

No właśnie. Czasem słowa są zbędne. Można kochać się w ciszy .

 

Dzięki Dot. 

Wszystkiego dobrego w New Roku  

@lena2_

 

Dzięki Lena . Nieprzypadkowo "spłodziłem" go dzisiaj. Celebra jest zbyt hałaśliwa. Prawdziwe uczucia rodzą się w ciszy. Czyż nie?

 

Wszystkiego dobrego w New Roku

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jacek_Suchowicz
      z Ciechocinka

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      W ciechocińskim parku tłumy kuracjuszy, tworzą pary łabędzie śpiewając bezgłośnie. Kwiatowe dywany pięknem mogą wzruszyć, kolorowe fontanny przywiodą garść wspomnień. W łowickich pasiakach skazane na niebyt; obertasy, mazurki czynią rwetes spory. Wraz z piwem czas spływa, zdjęcia bez potrzeby, ławeczkowe uśmiechy liczą na sponsoring. Współczesny makijaż zmarszczki złożył w grobie, puszystości ścisnęły spinki i suwaki. Brzuszki nie dopuszczą do zbyt czułych objęć, w zapomnieniu zginęła gdzieś granica smaku. W skocznych dyskotekach większość dyskopatów. Przypadkowo usłyszysz coś tam po cygańsku. W ręku czyjaś ręka, jak karciany atut, zaś prawdziwki się bawią grzecznie i po pańsku. Dość wiekowy młodzian chce marzenia ziścić, balzakowska podlotka też szuka przygody. Kruche możliwości w mig ugaszą wyścig. Tylko wstydem zbielały śmietankowe lody. Kilka drobnych szaleństw i już zawrót głowy, a rytm disco podgrzewa pięćdziesiątką czystą. Jeszcze krople potu w pędzie zabiegowym i markotne powroty w swoją rzeczywistość.
    • Jacek_Suchowicz
      Passé

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @SuzanaD   fajne jest potencjał   dzisiaj to wszystko jest passe marudzą wokół że bardzo źle nihilizm wokół już żniwa zbiera samotność wszystkim już doskwiera   najwyższa pora by się zmienić z własnego ego dać trochę innym stworzyć wspólne miłe przestrzenie :))
    • Marek.zak1
      Passé

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zgadzam się, werbalnie i nie tylko, z przesłaniem, a temat znam z autopsji. Wychowanie dzieci jest pracochłonne i czasochłonne, stąd wielu się nie chce, a bywa, ze nie może osobiście angażować walcząc o dobra materialne, czy nawet przetrwanie. A jednak po latach, jak się ma jeszcze szczęście,  jest poczucie spełnienia i satysfakcji, czego wszystkim życzę. 
    • Marcin Sztelak
      Sztubackie żarty

      Przez Marcin Sztelak · Opublikowano

      Życie funta kłaków warte, chociaż to niestabilna waluta, jednak cóż poradzisz – galopująca inflacja.   Dlatego w ostatecznej wersji jestem niedopracowany jak cholera jasna. Lub inne przekleństwo, które akurat wiatr przyniósł na język.   Czas splunąć przez lewe, ewentualnie uciekać przed siebie, aby wyrżnąć głową w mur. Albo potknąć się o perfidny kamień, na nim podobno się rodzą, ale nie wiadomo kto, kiedy i dlaczego.   Wypada więc pozostać sam na sam ze swoją niewiedzą, puszczając oko w kierunku niewiadomego. Przecież śmierci nie wyśnisz, a życie – jak było na początku, oraz najoczywistsze: i tak dalej.  
    • Maciek.J
      AI i prawo

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Annna2 nie pisze wierszy z użyciem AI

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...