Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szafa

W starej mych myśli szafie
O gładkiej fakturze mahoniu
Śpią spokojnie pozawieszane
Płaszcze dawnych wspomnień

Na półce siedzi w kąciku
Pluszowy miś sfatygowany
O oczach z koralików
Które zbyt wiele widziały

Poniżej leżą poukładane
Trochę już kurzem pokryte
Jakieś sny zapomniane
Jakieś rozterki przeżyte

Ogrzewa ciepłem wnętrze
Pięknego lata wspomnienie
W sieci oplątane pajęcze
Dawne zasnęło marzenie

Często w ciemności i ciszy
Zapuka coś cicho w ścianki
Rodzina śpi szarych myszek
W resztkach zetlałej firanki

Czasami drzwi szafy otwieram
Zamknięte w głębi mej jaźni
Na stare patrzę wspomnienia
Oczyma swej wyobraźni
D.G.

Opublikowano

Lubię takie wspomnieniowo sentymentalne wiersze

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Witam - podoba mi się owa szafa pełna magii...

                                                                                           Pozd.

                                                                               

Opublikowano (edytowane)

Fajna ta szafa Danielu, ale masz problem z tym, z czym ja miałem jakiś czas temu. Powinieneś się zdecydować na jakąś rytmiczność. Ci co piszą wiersze białe mają łatwiej, ale tu powinieneś zadbać o rytm. Liczba sylab w wersach może być nierówna, ale 3maj się czegoś (pauza po 6-tej albo po piątej sylabie). Wiem, że to łatwe nie jest, ale efekt jest dużo lepszy.

 

Pozdrawiam. F.K.

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...