Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dmucham na światło


Rekomendowane odpowiedzi

@tetu jak zwykle :( myślą że wiersz jest o ściętych choinkach - a tu miłość... cierpliwa jest, łaskawa jest.... anioły, ognisko i c i e p ł o - to prawdziwe,  t u  w nas, w sercach i trzewiach, spojrzeniach.

jak je zatrzymać, przytulić? na długo, na zawsze... dmuchajmy na to światełko, nasz oddech je ożywi, rozpali aż buchnie ciepłym, miłym i jasnym płomieniem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Też zdarza mi się dmuchać na światło... serio. Czytając pominęłam jedno słowo.. "wszędzie"..

to moja tendencja, do unikania wystających w wersie ogonów. Ot, taki niegroźny "fiołek". 

To rzecz jasna, nieznaczący drobiazg, wobec pięknej i pozytywnej myśli, jaką zostawiasz w treści wiersza.

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bardzo wszystkim dziękuję za obecność.

 

Antoine W, to prawda, że tutaj trzeba było wyczytać ciut więcej, znaleźć drugie dno. 

 

Racja Daguś, ale dopóty, dopóki nie uschnie, nie zrzuci igieł, pozornie uznajemy ją za żywą, tak samo jak pozornie żyjemy, usychając w samotności. 

 

Natko, dziękuję za sugestię. Masz rację, "wszędzie" zbędne;) 

 

Serdeczności dla wszystkich. Pozdrawiam.

 

Edytowane przez tetu (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...