Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tylko że jeszcze nie wiesz co to prawo

choć to nieważne bo nie jest dla ciebie

w imię wolności lecz i o tym nie wiesz

ba nawet imię jest ci obcą sprawą

 

jest taka książka w której zapisano

że dziecko płaci za grzech swego ojca

czy to moralne dyskusja bez końca

lecz ty zapłacisz choć cię nie pytano

 

nikt nie pamięta matczynego łona

a jednak tęskni podskórnie do niego

to świat twój cały nie będzie innego

nie płacz nie warto każdy kiedyś skona

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jestem Ci bardzo wdzięczna za ten wiersz - w obronie tych najmnejszych z nas. I choć w poważnym, spokojnym tonie, to bardzo poruszający i niezwykle piekny... Pozdrawiam.

Opublikowano

@duszka  W trwającej dyskusji (o ile sytuacja zasługuje jeszcze na to miano) nie ma dobrej odpowiedzi, bo rozchodzi się o dramaty ludzkie, ale mam wrażenie że głos najmniejszych został zbyt mocno zakrzyczany.

Pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

Ta duskusja nie istnieje i chyba nigdy nie istaniała. To niestety już psychologia tłumu, która daje tyle do myślenia i po raz kolejny odowadnia tam gdzie emocje tam zero merytoryki. Machnę o tym tekst, nie z emocji na temat emocji a z przemyśleń własnych. Będzie kontrowersyjny więc spocznie w Warsztacie. A twóje wiersz bardzo stonowany i za ta PLUS. Takie głosy a szkoda to rzadkość.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Pan Ropuch W takim razie czekam i z pewnością się odniosę :)

Powiedzieć, że temat jest trudny, to jakby nie powiedzieć nic, a mówić, że jest czarno-biały, to efekt tkwienia w bańce informacyjnej. Z drugiej strony aborcja jest zawsze tragedią i należy mieć to na uwadze w toczącej się ,,dyskusji".

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...