Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czarny zeszyt


dmnkgl

Rekomendowane odpowiedzi

Ładnie, choć może to takie wzniosłe życzenia by zostać ocalonym od zapomnienia. Ale kolega z pietyzmem odnosił się do znalezionego po babci kajetu z jej poezją, więc kto wie, może się udać

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Najbardziej podoba mi się druga strofka i z tym powyżej nie można się nie zgodzić:) 

Ostatnia, jak dla mnie, trochę zbytnio pachnie natchnionym patosem, ale znam go doskonale ze swoich początkowych tekstów. 

Ps. Fajne pismo:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Marek.zak1 Historyczne to jest ,,kajet" właśnie ;)

@Luule I kicha, zależało mi właśnie, żeby patosu uniknąć- to w końcu tylko jeden zeszycik, a nie jakiś potężny wolumin, który zmieni świat. Czyli do przeróbki ;)

Najwspanialsze jest właśnie, gdy takie rękopisy krążą w rodzinie. Kolega ma wiekie szczęście :)

@iwonaroma Więc nie powielajmy tego schematu i o to słowo dbajmy :)

Pozdrawiam i dziękuję za wizytę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Kot Celowo wybrana strona, ot cały sekret. (Oczywiście tak wybrana, żeby zmieścić Mickiewicza;))

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może warto powoli zacząć? Kiedy leży bezczynnie to trochę tak jakby się marnował, a pisanie ręczne może sprawić naprawdę wiele przyjemności, nawet pomimo popełnianych błędów :)

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, mała zmiana ale robi różnicę, jest skromniej:)

Kolega sam pisze teksty, swego czasu były dość poetyckie, także tak myślę, że odnalazł w ś.p. babci dodatkowy wspólny mianownik. swoją drogą chciałabym przejrzeć ten jej zeszyt, ale wątpię, już za daleko od siebie jesteśmy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest subiektywnie. Szacunek dla słowa. Poprawna forma, jedenastozgłoskowiec z rymem ABBA, średniówka regularna po piątej. Rytmiczne teksty są próbą każdego próbującego pisać wiersze. Każdy kto napisał więcej niż powiedzmy20 tekstów takiej próby na pewno się podjął. Wielu przy tym zostaje. A szacunek do takich form wytyczyli klasycy, nie trzeba tego negować. Dlatego jestem na tak. Ładnie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam - a mi się podoba zeszytowa poezja - sam od lat

pisze w ten sposób  -  brudnopisów cały stosik sie 

uzbierał - ten typ taki jak ja tak ma - 

I nie mam zamiaru tego przerywać - 

A wiersz sie podoba .

                                                                                               Pozd.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Rozumiem Peela, bo sama miałam i mam niejeden zeszyt zapisany wspomnieniami, refleksjami i wierszami. Z niektórymi chciałabym się rozstać, ale... to przecież część mnie samej. Kiedyś wiersze pisałam wyłącznie na papierze - i przepisywałam do zeszytu. Teraz tych elektronicznych nie mam czasu przepisać...

 

Pozdrawiam

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Oxyvia Ja też bardzo lubię jak rozumiem co czytam :)

@WarszawiAnka Dla chcącego nic trudnego-

pięć minut tu,

pięć minut tam

i zaraz... już!

zeszycik mam ;)

@Waldemar_Talar_Talar Jeszcze wielu takich w pełni zapisanych brudnopisów życzę, Waldemarze!

@Tomasz Kucina W takim razie jestem tym, który na tym został (i zamierzam jeszcze długo być) ;)

Dziękuję za wizytę i pozdrawiam

@opal Bardzo mi przykro. Alzheimer to okropna choroba, poświęciłem jej swój pierwszy świadomy wiersz:

,,...Wyszedłeś dziś z domu. Nie pamiętasz domu.

Powiedziałeś- żegnaj!- ale nie wiesz komu.

Nazwiska zniknęły w życia twego zimie

I nie wiesz już nawet jak sam masz na imię..."

Pokrzepia mnie myśl, że taki notatnik ma siłę odpędzić chorobę chociaż na chwilę, a właściwie ściągnąć kogoś z powrotem.

Pozdrawiam serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@dmnkgl Mój jest niebieski :) Pióra nie posiadam, liczba kolorów i odcieni tuszu jest więc nieograniczona, a stylistyka i piękno zapisu w pełni odzwierciedla uosobienie i temperament autora :DDD Powoli się zapisuje, coraz ciężej znaleźć czyste kartki...

 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Fajny tekst, tylko dlaczego jak jaja kukułce? Ona się ich pozbywa raczej, czyli prędzej wypadać z głowy. Chyba, że chodziło Ci o ich podrzucanie komuś, tak jak to robi kukułka. Ale wtedy powinno być raczej kukułcze.

Namieszałem? Ornitologia to takie moje małe hobby :)

 

Pozdrawiam. FK.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Franek K Dziwię się, że dopiero teraz ktoś o tym wspomniał ;) Dobór formy był podyktowany oczywiście rymem, natomiast uważam, że się i tak trzyma. Wystarczy uznać drobne przekłamanie, że kukułka jest mało świadoma co do tego co się dzieje z jej jajkami (po prostu z niej jakiś roztrzepany podlotek ;)). W takim ujęciu ,,jaja same się kukułce rozchodzą". Kupujesz ;)?

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...