Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Andrzej_Wojnowski oglądałam kiedyś taki film o poecie, który szukając wyciszenia spacerował po lesie. Jego żona tam zarabiała na życie, sprzedając ciało. Pewnego razu ich ścieżki się skrzyżowały.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam. Czy koniecznie musi być piękna, bi jak brzydką ściśniesz, to też coś wyciśniesz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pewnie nic poza wierszami z tego nie wyjdzie.

 

Dziękuję 

Pozdrawiam

 

Chodzą twardo, ale po grząskim, męskim  gruncie.

 

Dziękuję i pozdrawiam 

 

Wszystkie kobiety są piękne

Każda daje  nadzieję

Jeżeli tego nie widzisz

Ślepcem jesteś lub gejem

 

Część z nich ma ładne ciało

Inne dobry charakter

A wszystkie ich ułomności

Naprawdę dużo są warte

 

Jak jest szczerbata lub głucha?

To tylko same zalety

Szczerbata cię nie pogryzie

Głucha to nie zaprzeczy

 

Z otyłą masz same plusy

Jest widoczna z daleka

W tłumie nigdy nie zginie

Wolno z łóżka ucieka

 

Jak spotkasz taką, co zdradza

I przeszkadzają ci rogi

To często nie ma jej w domu

 Masz wtedy spokój błogi

 

Jeżeli trafiłeś tak głupią

Co tobie wierzy do reszty

To jesteś wybrańcem bogów

Takiej zazdroszczą ci wszyscy

 

Największe problemy stwarza

Kobieta inteligentna

Duże ma wymagania

I szybko potrafi opętać

 

Reasumując to wszystko

Ich wady oraz zalety

Wniosek nasuwa się prosty

Kochajmy wszystkie   kobiety

 

 

Dziękuję i pozdrawiam

Opublikowano

:) myślę, że tak zwany normalny mężczyzna też nie chciałby poetki na partnerkę (no, może na jednorazową randkę ;))

Z poetką okna niedomyte, posiłki niedogotowane (albo przypalone :)), dzieci rozpuszczone (jeśli w ogóle zechcialaby urodzić :)) ... itd. same utrudnienia :);)

Opublikowano

teraz są dobrze rozwinięte kuchnie, piekarniki z parą, książki kucharskie, gdzie można całą rodzinę wykarmić przez cały dzień i zachęcić dzieci do inspiracji, przygotowywania różności wedle smaków i przyjmować znajomych niemal codziennie albo tygodniowo. cateringi nie przemawiają i nie będą przemawiać do mnie nigdy.

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka , poza tym jednym twoim przewidywaniem odnośnie dalszego losu Agnieszki, którego nie podzielam, to bardzo się cieszę, że ciebie to moje opowiadanie tak wciągnęło. Takim moim marzeniem, a może strategicznym celem, jest, żeby jakaś dziewczyna napisała utwór, w którym to Agnieszka byłaby narratorką, a nie jej mąż Marek. W końcu Agnieszka doświadczyła pewnych zdarzeń, których nie doświadczył Marek, jej mąż. Na przykład co myślała sobie, kiedy zrezygnowała z odwoływania się od swojego wyroku. Albo jak to wyglądało, jak była przyjmowana do zakładu karnego, kiedy oddawała własną odzież i obuwie i zakładała więzienne ubranie i więzienne drewniaki. Bo, że Marka intryguje, jak te sprawy dokładnie wyglądały, to chyba widać po jego snach. Na przykład na końcu pierwszej części: "A kiedy spałem były sny. Na przykład, jak Agnieszka zdejmuje kolorową sukienkę i szpilki i zakłada zieloną więzienną spódnicę i drewniaki..." Albo sen Marka w drugiej części: "Tej nocy śniło mi się, że Agnieszka jest w więzieniu, ale jest we własnym ubraniu: niebieskich dżinsach i szarej bluzie od dresu. Tyle, że na bosych stopach ma te białe więzienne drewniaki, w których ją już widziałem na ostatnim widzeniu. Chodziła w nich tam i z powrotem głośno klekocząc, żeby je przymierzyć. Raz nawet tupnęła drewniakiem. Potem strażniczka zaprowadziła ją do jakiegoś pomieszczenia, gdzie moja żona usiadła za biurkiem i coś pisała na komputerze. " (15 akapit drugiej części). A więc z Agnieszką jako narratorką mogłoby być na prawdę ciekawie. Ale chyba byłoby lepiej, kiedy ta narracja Agnieszki zostałaby napisana po tym, jak ja ukończę całość z Markiem jako narratorem. No i taka dziewczyna by się musiała poczuć wystarczająco zainspirowana, żeby coś takiego napisać... :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • dziękuję :)
    • oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaskakujące zakończenie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...