Wiesława

@corival @Wiesława @corival Myślę, że tak i zapewne to zrobi za jakiś czas :-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

@Tectosmith Myślę, że to nie abstrakcja. Jeśli szukasz wytrwale, to prędzej czy później to znajdziesz. Pozdrawiam Cię serdecznie :-)

Wolnością i miłością was obdarowałem. Uczyłem jak się nimi macie rozkoszować. Bez stawiania ograniczeń was pokochałem, a wy otwarte drzwi próbujecie forsować. Miast prawdziwej miłości cenicie ołtarze. Złóżcie na nich swą hipokryzję i zakłamanie. Pragnę widzieć wasze dobre i szczere twarze, które nienawiść przemieniły w miłowanie. Zdejmijcie te kajdany zgubnych nawyków i wsłuchajcie się uważnie w swoją duszę! Porzucicie wtedy fałszywą drogę mitów, a ja nową drogą chętnie z wami wyruszę. Wiedzcie, że kocham miłością bezwarunkową. Stałem się waszą cząstką, odrzucając koronę. Poznawajcie prawdy o mnie z otwartą głową, wiarą, że życie wieczne macie zapewnione!!!

@Waldemar_Talar_Talar życie nasze ma też niestety smutne oblicza, ale najczęściej wypieramy je ze swojej świadomości i chcielibyśmy widzieć tylko te pozytywne. Lecz jeśli pragniemy coś w tym kierunku zrobić aby życie było szczęśliwsze, to musimy zdjąć różowe okulary. Pozdrawiam Cię serdecznie

Nasze życie bywa poezji uwielbieniem, gdy piękne chwile zachwyt wzbudzają. W duszy pojawia się wtedy natchnienie i cenne myśli wprost z nieba spływają. Życie ma też swe mroczne oblicza, schowajmy teraz różowe okulary. Nikt nas jeszcze z tego nie rozlicza, odwracamy wzrok, nieświadomi kary. Życie czasami staje się dramatem, gdy ojciec córce zadaje cierpienia. Albo sąsiad pedofil złym dotykiem, bolesne nam zostawia wspomnienia. Zdarza się z rzadka, że jest koszmarem, dla tych, co już obronić się nie mogą. Przecież nie są na ziemi tylko za karę, niech podążają również dobra drogą. Nie bądźmy też głusi na płacz dzieci, doświadczających bólu i przemocy. Czekasz, aż zareaguje ktoś trzeci? One już potrzebują Twej pomocy! Te różne oblicza życia przerażają, a tylko kilka z nich wymieniłam. One tyle cierpienia w sobie mają, że z tego bólu się przebudziłam!!!

@[email protected] Witaj Grzesiu :-) byłoby całkiem dobrze, gdyby nie te upały. Dziękuję i pozdrawiam Cię serdecznie :-) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Ci i pozdrawiam serdecznie :-)

Czemu znów ode mnie oddalasz się, a ja tak bardzo pragnę twej bliskości. Serce nawet w bagnie domysłów brnie, szukając w nich jakiś oznak miłości. Stanęłam u twojej duszy bram, pragnąc dogłębnie ją poznać. W sercu bowiem nadzieję mam, że znów połączy nas moc doznań. Doznań tak bardzo ekscytujących, że można rzec, wręcz magicznych. Głębiej i silniej dusze łączących, bo przeżyć prawie metafizycznych. Otwórz proszę na oścież serce swe, wszelakie blokady wreszcie porzuć. Nie mamy już czasu na uczuć grę, jednoczącą miłość pragnę poczuć. A jeśli Ty nie kochasz już mnie, lub uczucie w tobie ledwie się tli, to pamiętaj, że czas szybko mknie, niech pogodne będą ostatnie dni. Walka serca, to wysiłek próżny, kiedy stawiamy sobie ograniczenia. Silną przyjaźń wspólnie stwórzmy, potęgującą w nas radość istnienia!

@Kamil Olszówka Właśnie wysłałam e-mail na ten temat. Miłego popołudnia i wieczoru życzę :-)

@aff Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

@Kamil Olszówka Witaj :-) Ciężko jest wydać tomik wierszy czy książkę komuś początkującemu, ale jest to możliwe, bo mnie się to udało dwa lata temu. Pozdrawiam Cię serdecznie :-)

@duszka Czasami słowa wiersza tak mocno do nas przemawiają, że sami zostajemy bez słów, w zadumie i głębokiej refleksji. Pozdrawiam Cię serdecznie :-)*

@ais Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

Nigdy mężczyzna nie zrozumie kobiety, choćby nie wiem, jak bardzo się starał. Dla niej tylko uczucia są ważne, niestety, a dla niego tylko namiętność? To banał! Zawęziliśmy o sobie nasze wyobrażenia, ważnych pragnień głębszych nie poznając. Kobieta kochając pragnie być pożądana, mężczyzna bardziej jej pożąda, kochając. Większość się z tym stwierdzeniem zgodzi, czasem ktoś pomyśli inaczej i strzeli focha. A u mnie spostrzeżenie w głowie się rodzi, nieistotne różnice, gdy naprawdę się kocha.

@-_Marianna_- Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

@DominikR Dziękuję i również serdecznie Cię pozdrawiam :-) Jeśli miałbyś ochotę posłuchać tego wiersza, to zamieszczam do niego link.

Wyznaję Ci miłość pieśnią swojej duszy, rozbrzmiewa w zmysłowym drżeniu ciała. Pragnę być blisko Ciebie w życia podróży, bez ciepła twej dłoni, jakbym nie istniała. Kiedykolwiek zechcesz, to będę przy Tobie, z oddaniem spełniając Twoje pragnienia. Gdyż piękną miłość teraz noszę w sobie, taką, która dogłębnie wszystko zmienia. Nic jej już nie zabije, ani też nie ostudzi. Zapuściła w mym wnętrzu głębokie korzenie. Będzie w sercu zawsze, czasem pomarudzi, gdyż taką cechę ma ziemskie stworzenie. Nie zapyta też nigdy, co ja tutaj robię? Podejmować będzie trudne wyzwania. Czasem zapyta, jak mogę pomóc Tobie? Fantazją spotęguje - rozkosz pożądania. Cierpliwa, pełna tolerancji i zrozumienia, nie odkłada na później aktu przebaczenia. Potrafi słuchać zwierzeń bliskiego człowieka i zawsze ze spokojem na jego powrót czeka. Czy tak właśnie objawia się miłość prawdziwa? czy to jest o niej, tylko moje wyobrażenie. A może jest zmienna, czasami też zdradliwa, a cała reszta, nieosiągalnym jest pragnieniem? O miłości prawdziwej często marzymy na tej planecie, lecz w wydaniu ludzkim, takiej raczej nie znajdziecie! Kochajcie więc bliskich najmocniej jak potraficie, dzięki silnej miłości, głębszego sensu nabierze życie.

@nocnypitupitu Zgadzam się z Tobą, zdarzają się przeróżne rodzinne sytuacje. Nasze życie jest dynamiczne i ciągle się zmienia. Dzisiaj jest pięknie i świeci słońce ale jutro może zacząć padać deszcz i czasami pojawi się burza z gradem - to prawdziwy obraz rodzinny. Pozdrawiam Cię serdecznie :-) @Ana Bardzo dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam serdecznie :-) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Ci za komentarz oraz polubienie wiersza i pozdrawiam Cię serdecznie :-)

Jest coś, co mnie przy życiu trzyma, coś bardzo cennego, to moja Rodzina. To dla niej rozkładam skrzydła do lotu, mimo zmęczenia ciężarem kłopotów. Bywa oparciem w trudnych chwilach, daje mi Miłość - ten dar mnie rozwija. Bez niej byłabym, jak ta łódź bez steru, dryfując po oceanie bez żadnego celu. Nie ma skarbu większego niż Rodzina. Doceńmy ją, życie tak szybko nam mija. Los może nagle wysłać nas do nieba, nie zdążymy powiedzieć tego, co trzeba. Odchodząc już stąd do bram wieczności, będę żałować braku pewnych przyjemności. Lecz nigdy czasu z rodziną spędzonego, nad wszystko inne, najważniejszego!!!

@[email protected] Dziękuję Grzesiu i dobrej nocy Ci życzę :-) @duszka Też tak myślę. Ostatnio wyczytałam w " Rozmowach z Bogiem" że dzień śmierci będzie dla nas najpiękniejszym z dni i że zupełnie niepotrzebnie boimy się tego dnia. Dziękuję za komentarz i ocenę wiersza i pozdrawiam serdecznie :-) @violetta Masz rację, dokładnie tak jest i dlatego każdy z nas jeśli włoży odrobinę wysiłku by wesprzeć Ziemię na której się znajduje, to efekt będzie z pewnością już widoczny. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za komentarz i ocenę wiersza :-)

Obecnie planeta szybko nam się zmienia. Kierunek dramatycznych zmian los narzuca, właśnie dzięki temu jawność wychodzi z cienia, jest prawdą o nas samych, niestety zasmuca. Szanujmy planetę, bo jesteśmy tu gośćmi, przybyliśmy z daleka, na dłuższe wakacje. Zostawimy po sobie wspomnienia i kości, w kolejną podróż wyruszą następne nacje. Wszystkich tutaj gości ten sam los czeka. W tym przypadku równość zachowana. Koniec ten sam dla niewolnika, czy Pana, na sprawiedliwy los, tutaj nikt nie narzeka!

@Konrad Koper Bicie serca mówi nam tak wiele, obnaża bardziej niż zdjęte ubranie. Tą skromną uwagą się z Tobą podzielę, bije mocniej, gdy rezonuje z duszy graniem.

Czy słyszysz ją czasami w ciszy swego dnia, kiedy to przemawia do ciebie dusza twa? Pragnie przekazać ci coś bardzo cennego, dzięki jej doświadczeniu – dość istotnego. Wycisz się i porzuć na chwilę działania z uwagą wtedy wysłuchaj jej przesłania. Ona najlepiej wie, co jest w życiu ważne, wysyła Ci myśli mądre i rozważne. Wzbogacisz wtedy swoje wnętrze i życie. Tak wiele niuansów czeka na odkrycie. Doświadczysz ważnej przemiany świadomości, nauczysz się bezwarunkowej miłości. Poznasz także sekrety wyższych wymiarów, życie twe nabierze ciekawszych walorów. Zrozumiesz wtedy, jak płytkie kiedyś było, jak wsłuchanie w ciszę Cię odmieniło. Pozwolisz poprowadzić się lepszą drogą, wraz z tymi co chcą i zmienić się mogą. Otwarcie umysłów na szepty mądrości, daje spokój-lęk w nas już nie zagości. Każdy z nas w duszy swoją prawdę posiada. Słuchajmy jej uważnie, bo podpowiada, co prawdą jest, a co już od niej odbiega. Na tym bowiem, jej ważna misja polega.

@A-typowa-b Dziękuję i również serdecznie pozdrawiam :-)

By wyrazić słowami uczucia, język zbyt ubogi. Próbujmy przeskoczyć nie zrozumienia tego progi. Nie osądzajmy innych, byśmy nie byli sądzeni, tej krzywdzącej słabości, pozbawić trzeba korzeni. Przecież w życiu nic nie dzieje się bez przyczyny, nie rzucajmy osądami - nie jesteśmy bez winy. Krytykując bazujemy na własnych doświadczeniach i zniekształcających często obraz przemyśleniach. Jako wytwór umysłu zawierają cząstkę prawdy, bierzmy to pod uwagę, nie czujmy nigdy pogardy. Oczami serca popatrzmy na drugiego człowieka, tak jak i my pragnie miłości i na nią wciąż czeka. Emocje wypływające z nas są czasem burzliwe i potrafią bardzo zranić, gdy są zbyt kąśliwe. Rzadko nam się udaje krzyk duszy otulić w słowa, puenta wiersza ukryta, za słowami się chowa.

Przytulasz spojrzeniami, czuję się kochana. W cieple twego wzroku serce mi szybciej bije. Karmiona słowami pełnymi czułości, rosnę do samego nieba. Tam spijam wodę życia z chmur, a z mlecznej drogi zbieram wspólne marzenia. By poczuć szczęście, niczego więcej nie trzeba:)