Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Środek słabości


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

z doświadczenia wiem

kiepski to wiersz

co powstał od tytułu

co innego gdy nadgryzło się

owoc tematu

miało być jabłko

zamiast owocu

lecz mimochodem

złapałem się na grze skojarzeń

z lokowaniem produktu

 

trzeba ostrożnie słowa składać 

tak by nie popaść w tandetyzm

 

czy poezja jest pięknem

myśli słowa

gimnastykowania się języka?

czy może już prędzej

szmerem zgrzytem winylowej płyty?

kolejnym filtrem

oczyszczalnią ścieków

gwałtów rozbojów

z nią samą

z Bogiem

z dogmatem

 

nie przeraża mnie to wcale

nie szokuje

jak zgrabnie bawisz

się jej płodem

jak celnie kopniesz

w sam środek słabości

słabeusza co już leży

bez litości

trzasną kości 

wypłyną wnętrzności

oczy wyjdą na wierzch

pękną uszy

wszak nie ma duszy

 

wulgarnie Ci odpowiem

wulgarny Poeto

jesteś autoportretem samobójcy

zwichrowanym wierszokletą

z doli cierpienia czerpiesz korzyści

w swym ego ostrząc noże nienawiści

 

na koniec życzę Tobie

byś raz jeden jedyny

napisał lekko bez nudy

byś przestał prać w poezji 

swoje-nieswoje brudy

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@iwonaroma hahaha taaaaaa! dzięks ślepym jest!

@workingclass po wszystko co ludzkie jak najbardziej.

Oczywiście by prowokować także, ale zawsze zastanawia mnie dlaczego sztuka sięga po drażniące tematy, które zrobią szum ale ujdą na sucho, bądź przysporzą kolejnych zwolenników takiego prowokacyjnego podejścia w ramach misji sztuki.

Zaprawdę powiadam wam są takie tematy, których sztuka nie odważy się ruszyć bo będzie natychmiastowo kneblowana i wejdzie w najślepszą z uliczek - o dziwo nigdy nawet w ramach prowokacji ich nie rusza :D :D :D

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@Jan Paweł D. (Krakelura) podyskutowałbym z TOBĄ i w tej drobnej sprawie, ale jesteś najgorszym partnerem do dyskusji jakiego można sobie wyobrazić tzn. za grosz merytoryki, dużo krzyku, inwektywy i obraźliwe obrazki stąd jesteś na mojej liście ignorowanych.

Nie przedłużając ten wiersz tam powyżej jest dokładną instrukcją do kogo może być kierowany, niekoniecznie staraj się zamykać go w czterech ścianach tego portaliku węsząc personalne wycieczki, jeżeli Ciebie już sprowokował choćby do komentarza czyż nie stał się przez to cząstką sztuki ;)

Serwus Madonno!

 

Ps. "Madonno" to nie do CIEBIE to tylko małe niewinne zapożyczątko.

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@Jan Paweł D. (Krakelura) pytanie nie jest inwektywą - trafiłeś. Zaś cytowanie i sugerowanie że skądś  czerpię "natchnione" frazy jest uszczypliwe. Podejrzewam, że z tego samego miejsca co i Ty. Masz jakiś inny pomysł?? 

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Przemyslaw Prus A co Ci miałem powiedzieć? że ta fraza to jeden wielki toporny kloc i koszmarne patosidło, poprzedzone częstochowską wyliczanką, a całość zatopiona w strumieniu nudnych fraz, z których ani jedna nie jest warta uwagi? Taki efekt lepszy? Przecież "życzysz" w wierszu komuś aby napisał lekko i bez nudy... Czemu zatem sam nie stosujesz się do tej złotej rady?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... :) 

Edytowane przez Jan Paweł D. (Krakelura) (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@Jan Paweł D. (Krakelura) dziękuję za celną, wyważoną i kolejną merytoryczną ocenę, idealnie pasuje do mojej wymówki dlaczego nie komentuję Twojej ckliwej twórczości. Bo ile razy można użyć słowo "potasidło" komentując te Twoje "tworki". Dlatego wybacz nie będę się odnosił do Twoich rad i "subtelnych"przytyków, bo jak mawiał klasyk "przygarniał kocioł garnkowi".

 

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Przemyslaw Prus Ależ komentuj sobie, czy ja Tobie bronię? A co miałem Ci chrzanić coś o średniówkach? To jest merytoryczne? Poza tym chętnie dowiem się od Ciebie, w którym momencie moja twórczość staje się ckliwa, być może tak jest, zawsze warto to przemyśleć. Ale nie sądzę abym na poważnie, bez przymrużenia oka napisał coś o "czerpaniu z doli cierpienia" i "ostrzeniu noży nienawiści". Twój wiersz nawet nie jest ckliwy, nawet nie złośliwy.

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@Jan Paweł D. (Krakelura) Nie nadajemy na tych samych falach, jesteś cholerykiem i to strasznie porywczym. Może i piszesz technicznie nie przeczę, ale czasem sam tytuł mnie odstrasza by nawet wejść i czytać, bo jak inaczej nazwać wiersz o tytule "Pawłowi Adamowiczowi oraz" aż strach pomyśleć co tym "oraz" się może okazać. PATOS do potęgi torsji. Albo skok na MILION komentarzy i MILIARD wyświetleń. Stety większość z nas to wyczuwa naprędce i tego nie kupuje już na wysokości samego tytułu.  A co tu mówić o samej treści. 

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Przemyslaw Prus Oraz - Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy. Każda strofka zaczyna się od tych wyrazów, i wiąże się z nimi, przyznasz, że pomysłowe. Wiersz jest w zasadzie poświęcony idei WOŚP, ale uznałem, że w dobrym tonie będzie Adamowicza w tytule wymienić, bo jakby nie było, został zamordowany podczas światełka do nieba. Dlaczego o nim napisałem, wyjaśniłem w komentarzu pod utworem :) Co ja wyczuwam w WAS, a w zasadzie czego nie wyczuwam (skoro już piszesz w liczbie mnogiej), to zachowam dla siebie. I to dobre, że tak tytuł WAS odstrasza, że nie wchodzicie i nie czytacie, poważnie u Was :)

Edytowane przez Jan Paweł D. (Krakelura) (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

@Jan Paweł D. (Krakelura) no i doczekałeś się swojej wymarzonej liczby mnogiej. Zapewniam CIEBIE, że jestem sam, więc mimo iżbyś chciał znów wystąpić w kontrze do całego świata to CI się znów to nie uda. Powiem Tobie od serca jesteś choleryczno infantylnym kubusiem Puchatkiem, któremu światełko do nieba spędza sen z powiek. Mi i tylko mi wcale niekoniecznie, wybacz. 

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Moje marzenie to gwiazdy Świat bez lustra, w którym kocham ciebie i ciebie W moim śnie nie mam nic na własność Dzielimy się szczęściem, biegnąc ku Niebu   I nie świecimy już samotne Szukamy innych, by dawać blask I już nie toczą się żadne wojny Odżywa ziemia i wiara w nas   Moje marzenie – złączyć się z Bogiem, bez telefonów, konsol, tiwi Moje marzenie – śmiać się z ex-wrogiem To jecer hatow Nie ten, co ma kły   I nie świecimy już samotne Razem wracamy w ogrodu blask Już jecer hara nie stawia stopni Wreszcie widzimy prawdziwy świat  
    • Jesteśmy chwilą W chwili Przez chwilę ... Mamy w sobie byka Miewamy - motyla   Potrafimy śmiać się, kląć, żałować Przez lata pamiętać czyjeś puste słowa A prawda jest taka, że nie warto:  cokolwiek rozdadzą - taką też graj kartą   Każda nowa chwila to świat całkiem nowy Stworzony naprędce Świeży, kruchy, prosto z twojej (?) głowy   Dziś chmury są lżejsze. Nie ma samolotów Kawiarnie - mądrzejsze - nie ma tylu trzpiotów szukających przygód,  wieszczów i potworów Wszyscy siedzą w domach: sercowych komorach   Moja - tętni mocno Ukrywanym życiem. Miłość-bycie-rozkosz-nie ... Raz. Na całe życie.  
    • Możesz przekomarzać się z czasem, możesz go zwalczać, możesz pilnować, by nic mu z siebie nie dać.  Żadnych kompromisów.  Bywa, że stracony zakrada się bezsenną nocą by sprawdzić, czy jesteś dostatecznie oblany zimnym potem. Masz dreszcze - myśląc o cherubinach przybywających punktualnie o 'godzinie śmierci naszej amen'?  Nic cię nie uspokaja. Ja też czasem nie myślę prozą.   Utknęłam w pętli czasu gdzieś, na ławce oblanej ciepłym wrześniowym słońcem.  Myśląc o niczym. O tym, że zawsze tak samo ... rozmyślam o niczym. Z nadzieją, że to się nie zmieni. Nawet, gdy zmienię ławkę. I cały park.   Mijają mnie ludzie niosący ze sobą różnorodność - jak nosi się torby i apaszki.  Czym się różnią? Dwukropek.  Przeżyli już wszystkie możliwe śmierci.  Rozważają wysokość kary piekieł za niepopłacone rachunki, soboty bez wyjazdów czy ewentualność rozwodu.  Są świeże połogi I sytość po "ostatniej" wizycie u kochanki.  Są także aberracje, apostazje i inne przejawy elokwencji rodem że słownika wyrazów niemalże obcych.  Czytasz coś teraz, czy tylko gejmingujesz?    Ulice służą do zwiedzania.  Nawet jeśli chodzi się tą samą do pracy przez 40 lat.  Kupuję sobie tort. Zapalam jedną świeczkę. Marzę wdychając Nowy Świat.  Przecieram szyby oczu.  Nikt nie podziela mojego zdumienia: Jesteśmy. Nieważne kim, nieważne, po co.  Przytulamy się - niezdarnie czując COŚ. Do końca życia pozostało jeszcze ...   To nie ten peron. Wracam do siebie. Starannie przygotowuję samotność do snu: gorący prysznic, szklanka whisky i łyżka dziegciu.  Rozczarowaniem ścielę łóżko: miał być szampan, upadek, po nim wzlot  i ''ten ktoś,'' ... a jest tylko fantom ze wstrzymanym oddechem.   
    • Umówić się na randkę z losem pod sękatym baobabem przeznaczenia i zerwać zakazany owoc... Natchnienie? 
    • @Konrad Koper   Dobre.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...