Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Droga

SylabaIgloska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam  --widzę że zaszalałeś - łaś w debiucie na forum.

Wysiłek intelektualny  że aż strach pomyśleć  co będzie 

w następnych -  tyle ciekawego w około  - no ale to

już inna bajka -  widoczny tekscik nie dla mnie.

No ale nie martw się mną taki już jestem - szczery do bólu.

                                                                                                                               Pozd.

                                                                                                                  .

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano

Jeden rym wpadł przez przypadek

do rosołu na obiadek

ni to wierszyk, ni aforyzm,

a się pyszni się, może chory?

Wiersz gotowy sobie jestem

zakasuję całą resztę,

niech mnie chwalą, biją brawa

sukces dumą mnie napawa

Niech się gryzipióry zlecą,

niech ich przygna choćby przeciąg,

a jak który nerw przyciśnie

jeszcze szybciej krótszy zmyślę

1
SylabaIgloska

SylabaIgloska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Prościej myśleć nie potrefię,

lecz popytam o poradę

radę daj mi, tato proszę

ja krytykę cieżko znoszę

o lebiego, z mej krwii lego

nikt nie czerpnie z słowa tego

nie chce widzieć Cię smutnego

wiersze zostaw swym kolegom

papy zdania, wzięłam skrawek

jak i ojciec, tak i dziadek

otrzymali w wierszu spadek

o mnie mówią niedojadek

lecz wciąż i tak lubię grzebać

za myślą co chce mi uciekać

jak kropla nie chcąca juz czekać

po brodzie tłustym rosołem dziś będe ociekać

  •  
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      Krótko i mroźno

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Dekaos Dondi
      Krótko i mroźno

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • Robert Witold Gorzkowski
      Kłącze ajeru

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
    • Robert Witold Gorzkowski
      liryczna wiśniówka

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Swoją drogą nie masz litości dla aktorów, moim zdaniem tylko Ewa Demarczyk by podołała - fantastycznie ślizgasz się po dykcji jestem zachwycony jak lekko a zarazem trudno się to czyta w sensie recytuje. 
    • Robert Witold Gorzkowski
      Pętla

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Berenika97 mnie trudno jest wiele rzeczy pojąć i wtedy pozostaje wiara dziecka nie analizuję a przyjmuję z wiarą. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...