Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pomiędzy zimną i deszczową wiosną,
a biało-płową przebiśniegów mocą,
są dni szarugi, które smutek niosą
i nie wiadomo dlaczego i po co?

 

Zawiało wiatrem mroźnym aż do kości,
deszcz spadł z płatkami rozmokniętej mazi,
kot, co przyczłapał, by ogrzać się w gości,
zostawia mokre ślady w kuchni łazi.

 

Pomiędzy brzegiem rozpaczy, a smakiem
bezwonnej pustki nie zimy, nie wiosny,
czerwonym winem pobrudzone usta
zakrywasz dłonią, a oczy szkli los twój.

 

W tak zawieszonej przestrzeni i czasie
między przyrodą, a własnym jestestwem,
pętlą się chwile w popielatej krasie,
idzie ku wiośnie, a w tobie wciąż jesień.

 

Sam siebie pytasz pytaniem odwiecznym:
Gdzie i dlaczego? Którędy do celu?
Czy kiedyś znajdziesz zaułek bezpieczny,
nim szlak nad przepaścią postawi cię znowu?

 

MG 22.02.2019r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję i już wyjaśniam:

średniówka jest 5/6

zostawia mokre / ślady w kuchni łazi

zostawia mokre ślady, w kuchni łazi

Przecinek nie zgrywa się ze średniówką, dlatego całkiem zrezygnowałam.

Nie wiem, czy dobrą podjęłam decyzję ? Co sądzisz? 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

są takie dni że cała paleta barw składa się z samych szarości

oby wiosna (bo przecież lada moment nadejdzie) obudziła zieleń i zakwitła kolorowo także i w nas :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hahahaha:) Dobra jesteś. Wiesz co, Ci powiem? W wierszu wszystko jest przemyślane, nawet w ostatnim wersie zabieg 6 na 6.

Pozdrawiam serdecznie:)

 

Opublikowano

Przedwiośnie ma to do siebie, że.. "są dni szarugi, które smutek niosą" i Twój wiersz 'mówi' o tym. Przeczytałam na głos i troszeczkę mi "krzyczą" zestawy słów.."zimną i deszczową", zaraz niżej "biało-płową"... "mroźnym", tuż pod "rozmokniętej".. nie, żeby to jakiś wrzask zaraz był..;)  Na 'nie'.. "Sam siebie pytasz pytaniem odwiecznym:.. można by zakombinować coś innego.
Za to tutaj.. "pętlą się chwile w popielatej krasie, idzie ku wiośnie, a w tobie wciąż jesień".. bardzo ładnie

oraz końcowe dwa wersy. bo przecież co rusz jesteśmy stawiani nad jakąś przepaścią.
Pozdrawiam, Mario.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie czytałam na głos. Kurka wodna, nie mam ostatnio czasu. Piszę w locie. Przydałaby mi się korektorka:)

Bardzo dziękuję. Pozdrawiam:)))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew jest asymetria zawsze  w naturze dodając piękno i zjawiskowość a ja wam zdradzę w architekturze tylko symetria cudną ozdobą   ....   długo można pisać o wspaniałych powtarzalnych ornamentachh
    • @Wochen mnie też zachwyca niejedno ciało i niekoniecznie zaraz niebieskie w swej puszystości ciepła niemało człowiek spełniony chadza po mieście   czasem przypomni o grawitacji żeby tam zaraz wałkiem od ciasta zacznie wylewać te swoje racje czuję ciążenie na ziemi wzrasta :)))
    • ~~ Pewien gatunek buraka pastewnego ma się całkiem dobrze. Już trzeci okres wegetacyjny tego pożywienia - dla szczególnego rodzaju samojedów - przeżywa swój rozkwit, pielęgnowany przez plantatorów, hołdujących wierze w zbawczą moc owego pasożytniczego wytworu, żerującego na osłabionych w swym rozwoju współplemieńcach. To swoiste zwyrodnienie gatunku - podobne kazirodztwu - musi w końcu doprowadzić do jego unicestwienia. Oby jak najszybciej. ~~
    • @Waldemar_Talar_Talar Waldemarze, a spróbuj tak:  Wieczorkiem pomyśl sobie, którą drogą pójdziesz jutro. Co będziesz widział po drodze, jakieś drzewo, dom, może schody, zakręt, sklep... co tam jeszcze będzie... idziesz wolno ... tak będzie jutro, a teraz zasypiasz i widzisz to oczami wyobraźni. Jutro idąc tą drogą, o której myślałeś, pomyśl o tym, że właśnie leżysz w łóżku i zasypiasz.  Zrobi się w tym momencie jakby pętla czasowa - nie będziesz wiedział, czy jest wczoraj, czy dzisiaj. Otwórz drzwi wyobraźni, tak jakbyś zrobił to pierwszy raz i tylko Ty. Nie słuchaj tego, co widzieli inni, tylko tego co doświadczyłeś i zobaczyłeś.  Dobrego dnia :)
    • Witaj -  nożem kroję chleb  lecz jeśli trzeba ... użyję go inaczej    nie zawaham się nigdy    być człowiekiem  - ostro zakończyłaś wiersz - można różnie interpretować -                                                                                               Pzdr.serdecznie.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...