Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Oczy ma duże jak szklane kule,

koślawe łapy, pryszczatą skórę,

jeśli go spotkasz to już jest bieda,

bo cię zatrzyma i przejść ci nie da.

 

A jak cię złapie, to cię przekona,

że co rozkaże, musisz wykonać.

I chociaż nie chcesz, kręcić się będziesz

jak kołowrotek, na jednej pięcie.

 

Raz się zdarzyło, ktoś do przedszkola,

chyba niechcący, wniósł żabobona,

a ten na dzieci się rzucił od razu

i niemal w oczach jak balon się nadął.

 

Gdy pani Zosia go tylko ujrzała,

to wszystkie dzieci wnet zawołała.

Wzięła do ręki malutką szpilkę

i nią ukłuła podłą bestyjkę.

 

W całym przedszkolu rozległ się jęk

i nasz żabobon jak balon pękł.

Już nas nie straszy, już nas nie smuci

i raczej nigdy do nas nie wróci.

 

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Sylwestrze, a dla mnie to smutny wiersz. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chyba żabobon nie chciał być w tym przedszkolu, to nie jego miejsce. Może gdzie indziej, nie straszyłby dzieci? 

 

Żabobon - to taki zmutowany zabobon, prawda? Chyba, ze się mylę? Zabobony mają swoje miejsce, zawsze będą miały, choć je się zwalcza, ale są, czy szpilki wystarczą? 

Wrócę, Sylwestrze. J. 

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc tak wlasnie myślę, ze pisząc tworzymy ogrody, łąki, sądy, czasem wysypiska śmieci - tam by sie czołgi przydały. Ogolnie bardzo dobry wiersz, bo ładnie, subtelnie pomalowałeś słowem i zasadniczo sam wjechałeś tym czołgiem. Ciekawie.
    • Moi bogowie nie sięgają absolutu swoimi przykrótkimi rączkami,  w sam raz do zabawy w piekło - niebo. Ze szczególnym uwzględnieniem tego pierwszego.   Z wysokości siódmego (to nie jest ciąg przyczynowo - skutkowy) piętra obserwuję ludzi oprószonych codziennością. Obojętnie mijają przejścia pomiędzy stanami istnienia. Miasto nabrzmiewa   głosami umarłych. Świadczą o ciemnych zaułkach i nieciągłościach bram i klatek, gdzie lepiej wchodzić z zaciśniętymi pięściami powiek.   Niekoniecznie na kolanach wznoszę modły do jeszcze nieistniejących i już nienazwanych twórców rzeczywistości. Zastanej i odciśniętej na wargach pokalanych grzechem życia.   Z dużym prawdopodobieństwem — pierworodnym.  
    • @Berenika97 Świat jest tak dalece niepoetycki, że niestety nie jest. Tutaj, na forum, i gdzieś w lokalnościach, możemy dążyć żeby było inaczej. I może nam się to udać nawet. To będzie dowód z wyjątku generalnie. Co poeta zaproponuje tak zwanemu ogółowi, zostanie odebrane zupełnie na odwrót, i wprowadzone zupełnie odwrotnie. Poeci i poetki również są mistrzami i mistrzyniami antytezy. A wiem, bo od jakiegoś czasu śledzę co i jak i kiedy :)
    • @Leszczym Świetnie, że  nie dostają bana, bo je naprawdę lubię za oryginalność. Ale czy zaimponowanie nie prowadzi do zdobycia. No nie znam się na tym, ale intelekt, poczucie humoru czy ogólnie mówiąc, obycie kulturalne oraz poetycka wrażliwość to nie jest najlepsza broń do kruszenia murów obronnych kobiety?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @brt abacadaba dziękuję :) miło tak sobie wpaść i przeczytać coś takiego. @Nata_Kruk dzięki Natą :) odetchnę i może (oby) będzie lepiej :) Trzymaj się ciepło.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...