Perła

[Czarek Płatak]

Perła 

 

Ten brud co życia nurt wciąż niesie, 
ten syf, ten gnój tak tu powszechne, 
gdzie dni nam wieść swe przyszło wszystkim, 
aż kiedy śmierć nam przetnie drogę 
i zgasi słońce, wstrzyma owe
sączące się w nas niskie myśli. 

 

Ludzko-nieludzkie jad, obłudę, 
podłotę i fałszywy uśmiech, 
kłamstwo, nienawiść, zazdrość, zawiść, 
głupotę, która granic nie zna, 
bo ta największa, ta człowiecza, 
bezkresna jest jak Wszechświat cały. 

 

To zło co ludzie wleką z sobą, 
ludzi zwilczenie — ecce homo
wchłaniaj, otorbij własnym sercem, 
i jak perłopław z błota drobin
w procesie cud metamorfozy, 
wyhoduj charakteru perłę.

 

 

Edytowane 7 Grudnia 2018 przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

To bardzo trudne, Czarku, ale nie niemożliwe.

Tacy ludzie, którzy to potrafią, to klejnoty, zawsze będą błyszczeć pośród miernoty.

 

Smutek, to piasku ziarenko
co w muszlę otwartą zapada,
oblewa się masą perłową
gdy uśmiech na usta zakładasz.

Nie pozna oko zbyt płytkie
że rana czym okrutniejsza,
czym ból bardziej człowieczy,
tym perła będzie piękniejsza.

[Sylwester_Lasota]

Bez ciemności nie ujrzelibyśmy światła, a najlepsze warzywa właśnie na gnoju rosną. Tytułowa perła też rodzi się w bólu i z okaleczenia. Myślę, że "mechanizmy" tego świata często nas przerastają, nie wiem jednak czy powinniśmy je bezkrytyczne odrzucać lub występować otwarcie przeciwko nim.

Późno już, wrócę jeszcze do tego wiersza jutro.

Pozdrawiam :)

[Justyna Adamczewska]

Czarku, Twój wiersz rzypomina mi baśń H. CH. Andersena pt. "'Ostatnia peła"

 

U wezgłowia łoża stał duch opiekuńczy domu, nad dzieckiem, spoczywającym przy piersi matki, rozsnuła się jak gdyby bogata siatka, utkana z błyszczących gwiazd, a każda z tych gwiazd była perłą szczęścia. (...). Pośrodku na podłodze stała otwarta trumna i spoczywało w niej ciało kobiety zupełnie jeszcze młodej; piękne, świeże róże pokrywały ją całą tak, że widać było tylko jej delikatne, splecione ręce i rozjaśnione śmiercią, pełne szlachetnej powagi oblicze, które dostąpiło łaski Boga. (...). Troska matkowała w miejscu umarłej. Paląca łza potoczyła się po jej łonie i przemieniła się w perłę; świeciła ona wszystkimi barwami tęczy, anioł pochwycił ją, a perła błysnęła jak gwiazda siedmiobarwnym blaskiem. - Perła Troski, ostatnia perła, której nie może zabraknąć! 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Czarodziejski wiersz, Czarku. J. 

 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Myślę, że to jest właśnie jednym z ważniejszych sensów życia - dążenie do wyzbycia się niskich pobudek, codzienna walka o pozostanie człowiekiem, ale w tym dobrym tego słowa znaczeniu. 

Uśmiechy i pozdrawienia Ala :))) 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chyba najistotniejsza jest świadomość, by móc coś odrzucić trzeba to poznać, a potem umieć się temu oprzeć co łatwe nie jest. Zawsze uważałem, że te złe w człowieku przychodzi łatwiej niż altruizm. 

Dziękuję i zawsze zapraszam :) 

Miłego dnia! 

Edytowane 7 Grudnia 2018 przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Piękne porównanie. Pięknie dziękuję :) 

Przesyłam uśmiechy z pozdrowieniami :))) 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - czasami być takim człowiekiem  jest trudno - ale są

też tacy którzy potrafią udźwignąć człowieczeństwo.

Podoba się .

                                                                                                                       Pozd.                                                                                                                       

[Maria_M]

Mądre myśli zawarłeś w wierszu. W jakimś tu komentarzu @Alicja_Wysocka napisała, że nie ma sensu tak eksperymentować, próbować wszystkiego nużając się w błocie tego świata, żeby zrozumieć, że nie warto i dopiero wtedy, po skosztowaniu, wyjść na prostą. Coś w ten deseń.

Żeby wyhodować w sobię perłę wartościowej osobowości, nie są konieczne eksperymenty z głupotą ludzką, dlatego napisałam ludzką, ponieważ wszelka głupota, zawiść, kłamstwa, nienawiść, .... rodzą się w człowieku, a nie we Wrzechświecie. Świat jest piękny, tylko ludzie zawodzą. 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokładnie. Dziękuję Waldku! 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Żyjąc między ludźmi nie da się ustrzec przed ich jadem, zakłamaniem, pychą, czy głupotą. Szkopuł tkwi w tym, by umieć obserwować, wyciągać wnioski i naukę tak, by potrafić oprzeć się pokusom skłaniającym nas ku tym jakże ludzkim i nieludzkim zachowaniom. 

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zgadzam się z Tobą. Nic dodać, nic ująć :)

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ostatnio miałem rozmowę z moją córeczką, która choć ma dopiero 8 lat to zdradza zgoła filozoficzne usposobienie. Zapytała mnie: 'tato, po co w ogóle ludzie żyją?'. 'Po to, by przez całe swoje życie uczyć się jak być dobrymi' odpowiedziałem. I silnie w to wierzę :) 

[ania mila milewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo fajny wiersz, skłania do przemyśleń i zatrzymuje na dłużej, a to w poezji lubię:). Dziękuję za ten wiersz 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To ja dziękuję za te przychylne słowa ;) 

[Czarek Płatak]

@Marcin Krzysica, @Bączek_Bączyński

Serdeczne dzięki za serca do moich wynurzeń! 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

I właśnie o to chodzi. Metamorfoza charakteru na jak najwyższy pozytwny poziom. Tak myślę!

 

Pozdrawiam 

[Czarek Płatak]

@Silver, @Joachim Burbank

Dziękuję za czytanie i przychylność. 

Serdecznie pozdrawiam! 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest nas dwóch :))

To jest cel, dla którego tu przychodzimy.

Również pozdrawiam. 

[Gość]

Witam :-) Bardzo wartościowy i szczery tekst. Pierwsze moje skojarzenia, to tekst gotowy na tak zwaną "szybszą recytację", czyli dobry hip-hop (przepraszam za porównanie)...

Bardzo ciekawy tekst, z równie dobrym przesłaniem :-) Pozdrawiam.