Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Wyłączam wifi w głowie i jestem w tej ciszy 

bezradna jak karp, co ostatnie powietrze w wannie łapie. 

 

Szukam relaksu, 

a nie umiem przestać się trząść, 

otrząsnąć z ciebie,  

więc pływam w basenie z rozgrzanym winem

i  winą oblewam się sama. 

 

I medytacje uprawiam, a potem  chwytam się leżaka jak brzytwy, bo 

chcę by mnie pochłonął, 

żeby sił 

starczyło

na niemyślenie, 

nie na niby i nie na nas. 

Choć nadal. 

 

Męczy mnie ta 

dal 

od nas.

 

Łowię ciszę.

Ciszej. 

Opublikowano

Aniu, 

 

coś Ci podpowiem (z życzliwości).

 

poezja to coś więcej niż myśli przelane na papier. okej! powiesz „że przecież wiersz biały, że wolny, że licentia poetica” itd., 

 

ale! 

 

Można tak pisać, nikt nie zabroni, ale to jest sztuka, którą trzeba uprawiać. Poczytaj trochę o poezji, o rymach, o rytmice, o cezurach, zestrojach akcentowych, potrenuj się trochę. Odsyłam Cię np. do mojego wiersza „kiedyś już nie będę” - dodałem go przed chwilą, zobacz co jest napisane na dole.

 

ja też lubię pisać wierszem białym, ale to jest wybór pomiędzy kanonem a bezformą. 

 

Nie zrażaj się! Pisz! Ale jak każde rzemiosło, i poezja wymaga wysiłku. 

 

Porównywanie czegokolwiek do karpia w wannie jest, w tym ujęciu, bardzo infantylne. To by pasowało do jakiegoś dytyrambu, satyry... 

 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak bym to zapisał. 

 

"Wyłączam wifi w głowie i jestem w tej ciszy 

bezradna jak karp w wannie, co ostatnie powietrze  łapie." 

Poza tym, ostatnie powietrze jakieś dziwne. Jakby się kończyło powietrze na świecie.

 

Czy to wino masz w dłoni

 

Chyba "pływam w basenie rozgrzanego winna"

 

 

po prostu "Medytuje"

 

 

Nie mam czasu na "analizę reszty".

 

Tak jak napisał Patryk — stosując "ramy/forme", łatwiej Ci będzie pisać. Zasady nie pozwolą Ci zbłądzić. 

 

Pozdrawiam

 

 

 



Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Patryk Robacha, dziękuję za tę chwilę poświęconą na przeczytanie i ocenę mojego pisania. Nie będę się zrażać, bo piszę już od 25 lat (fakt, że z długą przerwą , gdy na prawie 10 lat zarzuciłam pisanie i zajęłam się branżą reklamową i copywritingiem). Pewnie masz rację, że moje pisanie wymaga ogłady i podszkolenia warsztatu. Pisanie samo ze mnie wychodzi ;). Poezję czytam i jako absolwentka studiów humanistycznych zasady znam, ale z przekornosci swej pewnie wrodzonej, odrzucam je ;). Sama uwielbiam poetów piszących dosadnie i „brudno”, np. Fiedlera Piotrka, który raczej się nie podoba w środowisku. Wiersze rytmiczne mnie nudzą. Lubię brud, nierówności i słowa pogniecione. Tak jak wolę współczesny  jazz z jego szarpaniem rytmu. Wiem jednak o czym piszesz :). Umiej pisać  dobrze według zasad, by móc te zasady odrzucić. 20 lat temu moje miasto wydało mój tomik wierszy, potem wygrałam kilka konkursów, ale na 10 lat praktycznie zarzuciłam pisanie, więc pewnie wiele muszę podszkolić, by wrócić do gry. Na pewno ciagle będę pisać białym wierszem, bo tylko to lubie i to mi w duszy gra. Ale na pewno mogę być w tym lepsza. Tekstów mam mnóstwo jeszcze, będę je wrzucać - zawsze będę ciekawa Twojej opinii:). Kilka z nich ukaże się w najbliższych wydaniach 4 magazynów literackich, które zobaczyły w nich potencjał i wartość , ale nie wiem które z wierszy będą wydrukowane. Być może to żaden z tych, które tu przeczytałeś. Raz jeszcze dziękuję za twoją krytykę i mam nadzieję, że będziesz tu do mnie zaglądał i poświecisz swoj czas na napisanie kilku słów :). Czekam zawsze na Twoje opinie :). Pozdrawiam! 

Edytowane przez ania mila milewska (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@ania mila milewska

 

zawsze do usług! w których magazynach literackich można Cię przeczytać? z chęcią to zrobię, tym bardziej, że sam się nie ograniczam wyłącznie do orga, ba! znam nawet kilku redaktorów (nie chwaląc się hue-hue-hue). 

 

ja również wolę wiersz biały, chociaż lubię od czasu do czasu potrudzić się parę godzin nad trudniejszą formą. 

 

pozdrawiam serdecznie 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z tego, co tu napisałaś, to jesteś dość interesująca osobą. Lubię takich ludzi. Chętnie poznam Twoją twórczość. Wiersze białe cenię i bardzo lubię, ale muszą być naprawdę dobre. Nie zaciągające prozą poetycką. Stanowczo, nie. Sama w sobie proza poetycka jest piękna, uwielbiam ją, ale wiersz biały, wolny, to zupełnie co innego.

Pozdrawiam serdecznie:) 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Marysiu, piszę to wszystko i gęba mi się śmieje! Każdy z nas tutaj jest po coś: 

- jedni dla warsztatu 

- drudzy dla kompanii 

- inni dla terapii 

itd itp

 

luz, blus, minus, plus - wszystko super! Twoje uwagi odnośnie rymów były zasadne i słuszne, a ton mojego komentarza o szachach żartobliwy, choć z przekąsem ))

Edytowane przez Patryk Robacha (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Patryk Robacha najbliższe publikacje będą magazynie Akant oraz w internetowym Helikopterze powiązanym z Ośrodkiem Postaw Twórczych. Są jeszcze dwa bardzo szacowne magazyny , ale te będą w styczniu, więc będę się "chwalić" bliżej ich wydania:). Działam w branży PR, ale środowiska redaktorów pism literckich akurat nie znam, więc "zazdraszczam";) pozdrowienia!

Edytowane przez ania mila milewska (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Maria_M bardzo Ci dziękuję:) Będę doszkalać warsztat, ale może, kto wie, w końcu odnajdę się w prozie poetyckiej;)). Bardzo się cieszę, że tu do Was trafiłam, bo nie dość, że mogę sobie poczytać sporo fajnych wierszy, to naprawdę ciekawie czyta się opinie innych o swoich tekstach. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
    • @Berenika97 ten wiersz pięknie wprowadza odbiorcę w intymny świat podmiotu lirycznego, gdzie punktem wyjścia do rozważań natury egzystencjalnej jest motyw parzenia kawy, której smak jest dowidem istnienia...Ten wiersz ma w sobie ciepło, które otula wersami...Bardzo mi się podoba.
    • @FaLcorN   Bardzo dziękuję!  W takim razie zmieniam front atmosferyczny na radosny i liryczny! Więc ogrzewam każde słowo, by zrobiło się… domowo.  Pozdrawiam. :))) @andrew Bardzo dziękuję! A może odwiedzę gwiazdozbiór Warkocz Bereniki? Jest mi też bliski - zaplotę włosy w warkocz i poczuję się jak w domu. :)))) Pomarzyć można. :)) @Christine Bardzo dziękuję! Ależ pięknie napisałaś i jakże trafnie!  Pozdrawiam serdecznie! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...