Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

uliczki tak znajome pachnące jeszcze odległymi czasami

gdy każda kostka bruku końskich kopyt okutych w stal

echem się po kamienicach odbijała w sierpniowy upalny

przed wrześniowy dzień a słońce od szyb puszczało zające

ku uciesze dzieciaków bawiących się z Jezusem w rynsztoku.

 

po dachach gołębie się rozgościły by kolejny raz igraszki

miłosne uprawiać ku zadowoleniu Pań szykujących obiad

z okrawków kupionych od rzeźnika na rogu za pól grosza

z ziemniakami z pól kabackich od rolnika

który Ziemi za żadne pieniądze by nie sprzedał

 

Czas mija nie ubłaganie, po wprowadaczach danych komputerowych

ku chwale zachodnich korporacji nie pozostanie nic,

nawet odgłosów końskich kopyt o bruk.

Edytowane przez zamiatacz_ulic (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witam -   jak dla mnie bardzo dobry wiersz - przypomniał co widziałem i co czułem w tamtych latach - tylko

westchnąć zostało.

Ale czas galopuje świat zmienia i nas przy okazji...

Dzięki za ten wiersz.

                                                                                                      Pozd.

Opublikowano

Tak już mamy, że sentyment niesie nam zapachy i dźwięki obrazów, nawet jeśli dotyczy czasów osobiście nie znanych. Przeszłe ma swój urok, ale nie wiem, na ile byśmy byli (ok, na ile ja bym była, powiem za siebie) porzucić wygodę naszych czasów.  Sypatyczny wiersz. A co do:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To zostanie...

 

stukot

 

klawiatury:)

Opublikowano

Fajny, klimatyczny wiersz,

lecz poprę Betę i jeszcze czeguś się czepnę :

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Literówka;

Wypadało by tu wg mnie dookreślić czego te odgłosy dotyczą,

bo w przeciwnym razie wers ten brzmi (moim zdaniem) kostropato.

 

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Z ciszą to jest tak, że im mniej się o niej mówi,  tym bardziej wybrzmiewa. I to Ci się właśnie w tym - jakże klimatycznym - wierszu udało.  Chociaż sytuacja liryczna przywodzi mi trochę na myśl ciszę po kłótni, po jakimś ostrym starciu, albo też po czasowej rozłące którą ciężko przetrawić, ale... mam poczucie, że Peelkę jednak ratuje świadomość obecności "słuchacza",  i tego, że "póki się żyje i można wybierać - można też wiele naprawić". Ale może nadinterpretuję i się doszukuję czegoś niepotrzebnie :) W każdym razie - wiersz mi się podoba i ma głębię :) Której czasami mi w wierszach brakuje, więc miło mi, że Cię mogłam poczytać :)   Pozderki serdeczne, (przed)świąteczne :)   Deo
    • Otworzyłem się Jak tulipan   Opuściło mnie Jedno słowo Zburzyło Ceglany mur   Wymknęło się Nie wróci Zaciskam wargi Spłoszony     Drzwi na klucz Zamykam     Zamykam Drzwi na klucz   Spłoszony Zaciskam wargi Nie wróci Wymknęło się   Ceglany mur Zburzyło Jedno słowo Opuściło mnie   Jak tulipan Otworzyłem się        
    • Taki wodopój, to ratuje życie:)
    • @Clavisa Opowiem Ci anegdotę, bo z automatu mi się przypomniała. Gdy byłem dzieckiem, ojciec nagrywał występy artystyczne moje i brata na magnetofonie kasetowym marki Grundig. Gdy wyczerpał się repertuar z przedszkola, a ja nadal chciałem być nagrywany, wymyśliłem na poczekaniu piosenkę. Brzmiała ona tak: Płynie sobie statek Już niedaleko brzegu A ja już wyskakuję No i... Utopiłem się Ostatnie co słychać na tym nagraniu to zniecierpliwiony głos ojca: - A tam, głupoty synek śpiewasz. :))
    • @tetu piękne dojrzewanie:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...