Rozwiązanie?

[slaughterxx]

Powieś się synku, czekam tam na Ciebie.
Powieś się synku z radością , przywitam tam w niebie.
Powiesiłeś się synku i na zgubę skoczyłeś.
Kark Ci strzelił oczy wypadły i na twój język muchy usiadły.
Myślałeś, że woła mama, a to ja czarna zaraza i śmiertelna dama.
Tak mi łatwo zaufałeś,że miłością Cię pokryje.
Uwierzyłeś twoja sprawa
Nie ma mamy nie ma nieba
Jest Cierpienie i wieczna potrzeba.
Mieć, być, posiadać
A zresztą wasza ludzi sprawa

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam nową twarz na forum -  wiem  rozumiem  o co ci chodzi.

Ale te synku nie pasuje mi tu wręcz przeraża.

Może byś zamienił  na inne np.powieś się gościu.

Tak mi się wydaje ale to tylko ja.

                                                                                                                                  Pozd.

[Alicja_Wysocka]

No nie ukołysał mnie ten wiersz... eh, życie.

 

[Krzysic4 czarno bialym]

Nie porwał mnie wiersz może to przez rymy ? Co do treści cóż okrutnie przygnębiający kaliber. Uderzasz od pierwszych słów i dlatego doczytałem do końca ale te rymy nad tym musisz popracować w przyszłości.

 Pozdrawiam i witam na forum. 

Edytowane 31 Maja 2018 przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)

[W.M.Gordon]

Pomysł jest, są momenty( mama mimo, że w Niebe tęskni za synem), ale im dalej tym bardziej chaotycznie.

A pointa to wręcz jak „córka grabarza”