Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Marry Christmas

Fred
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Fred

Fred

Opublikowano
Opublikowano

Internet śnieży wirtualnymi płatkami po każdym ekranie

karpie stłoczone w lodowej kaszy rozchylają nieme pyszczki

do wymandrzania Stada choinek w pękatych kokonach

z pniem odrąbanym zakrzepłym żywicą szklistą martwą

W odległym schronisku jakiś rotweiller zaszczekał po niemiecku

Nic dziwnego one dziś podobno mówią ludzkim głosem

Się kręci złociutki, każdy ma swoja robotę

Globalny model dziadka mroza nuci uparcie Marry Christmas

do wyczerpania baterii

2
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witaj -  czytając mam odczucie że ktoś czuje żal do tego wszystkiego o czym mówi wiersz albo chociaż cząstkowo.

Mi osobiście się podoba tak styl.

                                                                                                                                                                                                                     pozd.

Fred

Fred

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Z uwagą czytam takie opinie i zastanawiam się. Czas jakiś temu w pewnym gronie poetyckim próbowaiśmy pisać przed wigilią wiersze o tej tematyce, jakby "cudzym głosem". Tj. Wojtek próbował napisac tak jakby to zrobił Zbyszek, Czy Hania tak jak Kasia itd. No bo skoro zwierzęta mówią ludzkim głosem, to czyż ludzie nie mogą zamienić się rolami i mówić przynajmniej cudzym głosem poetyckim? Ten wiersz to plon jednej z takich prób.  Znajac w miarę dobrze styl wypowiedzi swojego kolegi po piórze próbowałem go naśladować. Teraz badam reakcje na taki sposób pisania, no a dzięki temu, zobaczyłem też jakby inną stronę świetowania bożonarodzeniowego. Bardzo dziękuje za te opinie i poswięcony czas. :) 

Może w najbliższych dniach pokażę też inne wiersze z tej beczki, które pisałem "cudzym głosem" a raczej cudzym słowem. :)

Edytowane przez Fred
literowka (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Waldemar_Talar_Talar
      Był tu kwiecień bywał maj

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      dziś w ogrodzie raj był tu kwiecień bywał maj   zawitał czerwiec piwonią  zapach  kradł   lipcowi  drzwi  otwiera na co  róża się dąsa   bo woli sierpień - wrzesień też się jej podoba   dziś w ogrodzie gaj zapach zgubił winien wiatr   dla mnie ten ogród to kumpel   -  to prawdziwy mych marzeń kram
    • Omagamoga
      Bagna

      Przez Omagamoga · Opublikowano

      Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • huzarc
      O ja

      Przez huzarc · Opublikowano

      Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • violetta
      Drzewa

      Przez violetta · Opublikowano

      Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • A.Between
      Ucz mnie pokory

      Przez A.Between · Opublikowano

      Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...