Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kochanka wiatr echo wiersz

Waldemar_Talar_Talar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

 

gdy kochance  czytał wiersz

jeszcze więcej był kochany

aż zazdrościł mu ten z nieba

który do gwiazd się przytulał

 

gdy kochance czytał wiersz

wiatr się czaił podsłuchiwał

echu doniósł jak zmysłowo

wiersz zadziałał  rozbierając 

ich oboje

 

echo jak to echo  co słyszało

powtórzyło jaki obraz  zrodził 

wiersz czytany nocą przy

otwartym   oknie

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  jakoś tak wyszło z tym  - obu - musi być  tak   jak podpowiadasz  Leszku.

Dziękuje że jesteś - i za te strofy...

                                                                                                                          Udanego popołudnia życzę  

befana_di_campi

befana_di_campi

Opublikowano
Opublikowano

1. "Nieważna" pisze się razem, synonimem doń = mało istotna ;)

2. Dlaczego "obu"? Z tego, co mnie nauczono "obu" odnosi się do jednej płci. Męskiej. Przy "oboje" przydałoby się dopełnienie "ich" - znaczy ją i jego - czyli "oboje;

3. Niezręczny zwrot: "który do gwiazd się przytulał". Według mnie zabrzmiałoby dźwięczniej: "do gwiazd przytulony" [?] 

4. "co słyszało" - usłyszało. Zresztą w ogóle ta ostatnia strofoida - dla mnie akurat- bardzo niegramatyczna...

 

Ale cóż? Nadal jestem tą kulawą oraz przyślepawą belfrą ;-)))

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj  - co nieco  nie dotyczy mnie - np. nie ważna - a zresztą jak widzę czepiasz się 

nie wszystko musi być jak ty chcesz więc  lepiej daj spokój .

Mi odpowiada taki stan wiersza - wiem  że masz prawo do swojego myślenia

ale nie zawsze masz racje i to  musisz zrozumieć .

Nie tylko przy moich wierszach tak niepewnie się zachowujesz  - przemyśl to.

Nie tacy prędzej czy później się wykruszyli skacząc po rożnych forach

szukając nie słusznych racji.

                                                                                                                                                      pozd.

                                                

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
befana_di_campi

befana_di_campi

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie skaczę, szanowny Autorze, po różnych forach;

jeżeli "wprawnemu poecie" odpowiada jego "stan wiersza", to mimo wszystko ów "wprawny poeta" powinien wiedzieć, że wrzucony do sieci wiersz już przestaje być jego wierszem, dlatego moje - zresztą uzasadnione  - czepialstwo ma określone podstawy;

racje są subiektywne, więc nie mam powodu, aby "cokolwiek przemyśliwać";

w swoich sądach oraz osądach trzymam się własnego, belferskiego sumienia, ponieważ

portal, który posiada w swojej nazwie "Poezja" zobowiązuje do przestrzegania i ortografii, i znajomości pewnych gramatycznych reguł,

a ja u szanownego Autora osobliwie tego nie zauważam.

 

A dlatego zabrałam się za skomentowanie niniejszego wiersza, gdyż zaintrygował mnie jego tytuł.   

:)

Justyna Adamczewska

Justyna Adamczewska

Opublikowano
Opublikowano

Witaj Waldku. Tytuł, jak tzw. tagi. Może i potrzebny taki, ale niestety od razu informuje odbiorcę o czym wiersz będzie traktował. Nie ma miejsca na wyobraźnię. 

Sama treść - o kochaniu, rozbieraniu pod wpływem lektury? A może pięknego czytania tejże? Użyłeś słowa "zmysłowo" - wiatr doniósł.. Ale wersy:

"aż zazdrościł mu ten z nieba",  "wiatr się czaił podsłuchiwał/ echu doniósł ",  " echo jak to echo  co słyszało powtórzyło..." 

takie są dla mnie "O zabieraniu komuś szczęścia i  intymności". To smutne. Natura śledzi miłość. Dziwny wiersz.  Z poważaniem, J. 

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  dziękuje Justynko -  dziwny wiersz powiadasz - ciekawe...

                                                                                                                                  Udanej niedzieli życzę

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam i dziękuje że byłeś Bolesławie.

                                                                                                                                                     pozd.

AnDante

AnDante

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hm, jeśli czytał jej wiersz z aktualnie będącej na topie poezji wolnej, to ten z nieba zamiast zazdrościć, to chyba bardziej się zastanawiał o co w tym wierszu chodzi.

No, chyba, że mu Befana wyjaśni, ale póki co, to :

 

Wiersz jej czytał o miłości, aż się rozebrała,

zanim skończył, to z radością już mu się oddała.

W tym co do gwiazd się przytulał zazdrość wielka wzbiera, 

no  bo jakże - do cholery -  gwiazdy ma  rozbierać. ;)))

 

 

Edytowane przez JADer (wyświetl historię edycji)
3
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ha ha ha ha ha!!! Ubawiłam się tym komentarzem! :D

Nie jestem Befaną, ale spróbuję wyjaśnić: wiersz Waldemara chyba jest o tym, że poezja jest sexy. ;)

Ja też noszę się z zamiarem napisania o tym wiersza, i to od kilku tygodni. No, teraz wreszcie może przysiądę i go napiszę. Dziękuję, Waldemarze. :)

Freemen

Freemen

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pobudziłaś znów moją dziecięcą ciekawość.

1. Może jakaś "pani od polskiego" rozsądzi ale wg mnie jest tu nie ważna pisze się rozłącznie. Tak na moje wyczucie więc szukałem reguły będącej wyjątkiem od reguł i znalazłem coś takiego:

Istnieją również inne przypadki, gdy przed rzeczownikami, przymiotnikami i imiesłowami przymiotnikowymi używamy pisowni rozdzielnej. Najczęściej implikuje ją konstrukcja zdania, gdy „nie” wprowadza zaprzeczenie: np. to nie matka; nie czarne, ale czerwone.

tu taki przypadek zachodzi. Nie ważna płeć ale...

2 masz rację ich oboje brzmi lepiej.

3. Twoja wersja zmienia  rytm o który być może autorowi chodziło, Ja głosowałbym za czymś w rodzaju "choć/co do gwiazd był przytulany"

no ale zrobiłby się rym a może miało go nie być. Ale wersja Waldka też mi się podoba.

4. Wg mnie "co słyszało", brzmi dobrze, może to regionalizm ale w Krakowie nie słyszałem, by ktoś mówił usłyszałem gdy rozmawiali..

więc ciekawość znów pognała mnie do wujka Googla a on znalazł dla mnie taką frazę:

   I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem, A com widział i słyszał, w księgi umieściłem. Adam Mickiewicz

 

 

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam i dziękuje za prawdę o wierszu - miło że jesteś Oxyvio - dokładnie jak napisałaś  - poezja jest sexy...dlatego ten wiersz.

Przy okazji chcę ci powiedzieć że nie chcący  skasowałem wiersz 

który komentowałaś  -  krzyk dzieci - za co bardzo przepraszam.

Spróbuje może Mateusz go zawróci.

                                                                                                             

 

                                                                                                                         

                                                                                                              Miłego ci życzę i dużo gwiazd.

 

Witaj  ciekawe co ona na to...dziękuje że się podoba pierwsza wersja.

                                                                                                                                                      pozd.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jednak słowo "nieważna" tutaj powinno być pisane łącznie. Befana ma rację - można zastąpić je tu synonimem: "mało istotna": płeć jest mało istotna, a ważne jest uczucie.

Zresztą teraz po najnowszej reformie gramatycznej wszystkie przymiotniki z "nie" pisze się razem, żeby było prościej. :)

 

Przychylam się do propozycji: "Ich oboje" - dla zachowania rytmu.

 

Zaimek "co" czasami zastępuje zaimek "który", dlatego nie jest błędem forma typu: "co usłyszało" (w sensie: które usłyszało).

Ale akurat w wierszu Waldemara nie ma takiej formy. Jest inna: echo powtórzyło to, co usłyszało.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Nie pozwólmy zafałszowywać historii

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
    • Jacek_Suchowicz
      chłonę jesień

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • Arsis
      Erotyk

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • Alicja_Wysocka
      sennica

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • Somalija
      ***

      Przez Somalija · Opublikowano

      głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...