Łezka

[Krzysztof_Gromadzki]

Płynie łezka po policzku,

Taka cicha, cichuteńka,

Wielka tak jak morze krzywdy,

I jak szczęście me maleńka...

 

Tak z jeziora mego oka,

Płynie często nocą ciemną,

Żłobiąc bruzdy w mojej twarzy,

Gdy nikogo nie ma ze mną...

 

Płynie, aby cierpkość smutku, 

Na obliczu wymalować, 

Nikt jej szeptu nie usłyszy, 

Nikt jej nie chce pożałować... 

 

Nie ma dłoni dobrotliwej,

Coby otrzeć łezkę chciała,

I uczynić swoim ciepłem,

By już więcej nie płakała...

 

Trzeba gorzki ciężar żalu,

W tajemnicy skrycie chować,

I za wszystkich, których kocham,

Łezkę moją ofiarować...

 

Płynie łezka po policzku,

Taka cicha, cichuteńka,

Wielka tak jak morze krzywdy,

I jak szczęście me maleńka...

 

  

Edytowane 5 Października 2017 przez Krzysztof_Gromadzki (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  myślę że powtórzenie  pierwszej  na końcu nie ma sensu - wiersz bez tego

jest pełen - no ale może nie mam racji - ty decydujesz.

A wiersz smutny o samotności która zawsze boli - tak ja zrozumiałem.

                                                                                                                                                     pozd.

[TragiKomedia]

Dla mnie właśnie fajna kompozycja klamrowa ewentualnie ukazanie smutku i samotności, pod postacią łzy jako nieskończony krąg, bo po powtórzonej pierwszej strofie może nastąpić powtórzona druga i tak dalej. 

Poza tym przemawia do mnie ogrom krzywd zestawiony z małym szczęściem. Wiersz rozumiem jeszcze jako ofiarowanie siebie innym, a przez to cierpienie.